Harabe

Soluk bir uslup arkasına saklanmış gülümeyişim

Engel olamıyorum, kaderim mi bu benim?

Geçmişim kara bulutlar altında terkedilmiş bir harabe

Geleceğim harabe içinde bekleyen küçük bir çocuk

Kurtarıcım diye adlandırdığım sen

Neredesin?

Kimi aydınlatıyorsun ışığında?

Sıcaklığına ihtiyacım var, burası çok soğuk

Enerjine ihtiyacım var, çok bitkinim

Bütün taşlara senin ismini kazıdım

O yüzden cennetten bir bahçe gibi bu harabe

Sadece böyle dayanabiliyorum bu bekleyişe

Bulutlar da farkında çaresizliğimin

Yoksa akıtırlar mıydı gözyaşlarını durmaksızın?

Bürünürler miydi acının rengine?

Sana ihtiyacım var güneşim

Gel aydınlat dünyamı

Bulutlar kavuşsun beyaz rengine

Gerek kalmasın taşların üstündeki ismine

Gel de çıkıp gidelim bu harabeden

Seni bekliyorum kurtarıcım duy sesimi

Seni bekliyorum kurtarıcım duy sesimi...