Hayallerim, Ütopyam ve Ben

Arap baharına takıldım, nasıl bahardır bu, her yer kan gölü oldu, Tunus’tan , Suriye’ye kadar. Güzel diye tanımlanan şeylere ulaşmak için ölmek mi gerekiyor? Tanımı olmayan kavramlar için ölmenin anlamı var mı, bekleyin biraz öleceksiniz zaten. Ölmeyen mi var dünyada? 

Zulme başkaldırmak derseniz ve bunun için ölürüz derseniz, zulme başkaldırmanın başka yollarını arayın derim. Yeter artık dökülen kanlar. Gündüzü geceye çeviriyor, insanın insana düşmanlığı. Hayvanlar bile birbirini bu kadar zalimce öldürmüyor. Muktedir olanların, iktidar olanların korkusu nedendir, neden bu kadar kin pompalarlar topluma? İnsan olmanın değerini bilmedikçe, hayatın ne demek olduğunu anlamadıkça, güçlülerin değerlerini korumayı marifet saydıkça kan durmayacak dünyada. İnsan olmak yerine, bazı etiketlere sahip olmayı yeğledikçe, yani etnik, dini, ideolojik etiketleri kutsadıkça insanlar ölecektir, ölmeye devam edecektir. 

Dünyayı yönetenler ve yönetenlerin altında yaşayanlar öylesine ilkel ki, sadece itaate prim veriliyor ve itaat kutsanıyor. İtaat et, rahat et. İnsan ne zaman itaat eder? İnsan yalnızca adalete itaat eder, adil olana itaat eder, adil olanla yaşarsa mutlu olur. 

Adil olmak o kadar kolay değil. Adil olmak herkesin varlığına saygı duymaktan geçer, adil olmak insanı korumaktan geçer, adil olmak özgür bırakmaktan geçer. Ve böyle bir dünya kurulamayacaktır. Çünkü mülkiyet hırsı, sahip olma güdüsü insanları adil olmaktan alıkoyacaktır, paylaşım değil, ganimet alma , talan kültürü devam edecektir. Ganimet kazanma ve talanın post modern halini yaşıyoruz, petrol, yer altı zenginlikleri, yerüstü zenginlikleri, nasıl talan ediliyor görüyoruz. Ve bu hiç değişmeyecek. 

O yüzden ey insanlar ölüme koşmayın, ölümü kutsamayın, yaşamdır bir tek kutsanacak. Yaşamı sürdürmeyi, insan gibi sürdürmeyi düşleyin, onun için çaba gösterin. Ölüm de bir nevi özgürlüktür, ama insan yaşayarak özgür olmak yaraşır. Yaşamı kutsayın, yaşamın güzelliklerini anlamaya çalışın. Bir çocuğun gülümsemesini, yaşlı bir insanın yüzündeki olgunluğu, suyun akışındaki müziği, duymaya çalışın, bunlar da geçektir, gördükleriniz ve dokunduklarınızdır. Baharda ölmeyin, kan rengini yalnızca güllerin renginde görsün insanlık. 

“Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür, bir orman gibi kardeşcesine” diyebilmenin anlamını kavrayın. Ölmeden nasıl mücadele edilir tiranlarla demeyin. Birazcık hak istendiğinde tiranlar hayatımızı söndürüyor dediğinizde ben de çelişkiler yaşıyorum düşüncelerimde. İnsanlar ölmesin diyorum, mülkiyet var oldukça ölümler kaçınılmaz diyorum, bu yaman çelişkiler içerisinde gidip gelirken, yine de insanlar ölmesin istiyorum, hele hele saçma sapan şeyler uğruna, mesela gencecik kızlar namus uğruna ölmesin gibi. İnsanlar hayat etrafında birleşsin, ölmeyeceğim, öldürmeyeceğim desin. Paylaşalım, talan etmeyelim. Ama, heyhat biliyorum ki yazdığım her şey sadece hayal ve yok.