Hayat denilen yol

Hayat, büyüdükçe senle beraber büyüyen uzun bir yol…

Uzadıkça yoran, uzadıkça uzadıkca sıkan….

Kimi zaman göz açıp kapayana kadar biten,

Kimi zaman stablize, kimi zaman asfalt,

Bazen düz, bazen virajlı.

Bu yolun sonu nereye varır bilen yok, biz sadece yürümekle meşgulüz. Önden gitmek, asfalt olanı seçmek için kıyasıya bir yarış içerisindeyiz.

Hatta öyle bir yarış ki bu, çoğu zaman ufkumuza bakmadan, bu yol nereye gider demeden koşar adımla ilerleriz. Burada önemli olan bir kişiyi daha geçmek ve asfalt yola ulaşmaktır.

Bazıları doğuştan şanslı. Onlar asfaltta doğuyor, diğer yollardan haberleri yok, pek umurlarında da değildir zaten. Asfalt doğumlular da daha iyi bir yol yarışına girerler. Stablize yol doğumlular asfalta geçtiklerinde doyumu yaşarlar ama ya asfalt doğumlular…

İşte çağın sorunu burada başlıyor. Hayatın birçok tadını bir arada yaşayanlar, daha fazlası için ne yapacak?.. Ha bir de stablize doğumlu olup asfalta çıkmış ama ‘’ben neden asfaltta doğmadım’’ diyenler var ki ömürlerini bu saplantı ile harcar bitirirler.

Tali yollar vardır. İnsanların deneme yürüyüşü yapmaları için. İşte o tali yollar seçimlerimiz, tercihlerimizdir. Tali yolların girişi kolay çıkışı zor olan, hatta neredeyse imkânsız olanları var. Ya da girişi zor ama çıkışı kolay olanları var. Dışardan baktığında renkli ışıklar saçanı, veya karanlık görüneni var. Seçenek çok. Seçim bizim. Hepsi bizim için.

Hayatta hangi yolu seçmiş olursanız olun yeter ki MUTLU OLUN…