Hayat sürgünü

İnsanlar hüzünlendiğinde ağlarlar.

Peki ya henüz dünyaya geleli bir iki saniye olan bir bebek neden ağlar ki?

Onu hüzünlendiren nedir? Acaba kimden? Nereden? Ayrılmıştır ki hüzünlenmiştir.

Bu dünyayı hiç tanımadan ağladığına göre hüznü gelişine değil, geldiği yerden ayrılmasınadır.

Güzel bir yer olmalı ki ayrıldığımız yer hüzünlendirmiştir bizi bu ayrılık

Kısacası hüznün ve ayrılığın hikayesidir doğum

Doğum ayrılıksa yaşlanmak nedir? Yaşlandığımız için mi yıllar geçer, yoksa yıllar geçtiği için mi yaşlanırız?

Evet yıllar geçer ve bizler de bunun sonucunda yaşlanırı ama neden?

Sakın o da bir ayrılığın uzun sürmesinden kaynaklanıyor olmasın

Bu ayrılık bendenimize hiç yaramamıştır.

Ne kadar uzadıysa bu hasretlik o kadar yıpranmıştır vücudumuz

Yıpranan bendenimiz bizi yaşamdan soğutmak içindir .

Gaiplerden bir ses fısıldıyormuşçasına: "Yeter artık! Dön gel ","Senin vatanın burasıdır. Dön gel "

Bu güzel bişeydir aslında öyle ya; sevdiğimiz, sevdiklerimiz, vatanımızdakiler bizi çağırmaktadır

Bir mesaj yollamışlardır aslında

Bedenimiz dayanabildiği kadar dayanırız bu ayrılığa

Ve bir gün kavuşma saati gelir .

Sessizlik olur bedenimizde ve kavuşma ...

Sonrasını bilmiyoruz neler olmuştur o büyük kavuşmadan sonra

Arkasından üzülürler gurbet ülkesinin sakinleri

Ağıtlar yakarlar gidenin arkasından

Ama bilmiyorlar ki gidenin, yaşam sürgünü bitmiştir aslında...