Hayata olumlu bakmak

Hayat, zaman nehrinde hızla akıp gidiyor ve bizler nereden bakarsak o kadarını görebiliyoruz. Kimine göre hayat; sürekli çalışıp para kazanmak, kimine göre istediği kariyere sahip olabilmek, kimine göre çocuklarının iyi bir okuldan mezun olması, bir diğerine göre de bırakıp giden sevgili… yani içinde bulunduğumuz durumların yansıması..

Bazen hayatta üstesinden gelemediğimiz zorluklarla karşılaşırız, bir an önce o durumdan kurtulmak isteriz..

Öyle zaman olur ki, tam bu işi hallettim dediğimiz anda başka olumsuzluklar ortaya çıkar ve kişi daima sınırlamayı görür. Aslında karşısına çıkan engeller değildir.. Nedir biliyor musunuz? kişinin kendisidir. Olaylara bakışıdır.

Acaba kaç kişi, şu soruyu kendisine sorma cesaretini bulabiliyor.. Ben hayata nasıl bakıyorum?

Evet esas nokta kişinin hayata bakışı..

Gerçekte yolumuza çıkan her engel, hayatın bir parçası.. İşte asıl olan bunu görebilmek ve aldığımız her nefes için şükredebilmek..

Şükretmek, insanın gönlünü genişletir.

Bir söz vardır, suyun yanında olanlar suyu en az içenlerdir diye… Bilmem bilir misiniz?

Neden? Çünkü su nasıl olsa yanımda, ne lüzum var denir kana kana içmeye…

Farkında olmak, çok büyük ayrıcalıktır…

Aslında aldığımız her nefes, attığımız her adım, yediğimiz her lokma çok değerli.. Bir şeylerin kıymetini bilmemiz için illaha ki onları yitirmemiz gerekmiyor. Mesela ayaklarımızın kıymetini bilmek için muhakkak hasta olup yürüyemez hale gelmemiz gerekmiyor. Acaba kaç kişi her gün yürüyebildiği için şükrediyor…

Çocuklarımızın eğitimi, iyi bir yaşam vb.. yaşamın bir parçası ve bunların iyisine sahip olmayı istemek insani duygular. Lakin, insan hayatta her türlü engelle karşılaşabilir.. Her şey istediği gibi olmayabilir.

Şu bir gerçektir ki; ölüm, hastalık, aile sorunları vb. her ne olursa olsun, etkisi kalbimizde duygu, zihnimizde düşünce olarak bizlere yansır. Fakat bize sıkıntı veren her ne olursa olsun bunların hepsinin üstesinden gelebiliriz.

Nasıl mı? Hayata olumlu bakarak, …

Bu da, Yüce Yaratıcımızın gücünü her an hissedebilmek, varlığımızın sebebini düşünmek ve idrak edebilmekle oluyor.

Sevgi ve ışıkla.