Hayatı: Tek kelimeyle özetle.

Hangi sözcük sizin için yeterli; hangi sözcük favoriniz olurdu?

Hiç düşündünüz mü?

Ben düşünmedim. O geldi beni buldu.

Coşkulu, sempatik, neşeli değil; durgun, düşünceli hatta hüzünlüydü karşıma dikilen sözcüğün yüzü.

Kendini tanıtırken; sesi, yine de sıcacıktı.

“Ben: Seni tanıyorum. Seninle biz çok erken tanıştık” dedim.

“Biliyorum. Tanıştığımıza hiç sevinmediğini de biliyorum. Kuralları ben koymadım; bu düzeni de ben yaratmadım VEDA adını taşımak kolay mı sanıyorsun? Sevenin sayanın yok herkes senden bucak bucak kaçarken –Kavuşmak - sana nispet yaparken ayakta dimdik durabilmek.

Her kul; her gün saat başı bir ömür boyu vedalaşırken…

Dökülen gözyaşları; mutsuzluklar; çaresizlikler içinde kıvranışlara DEVA olamamanın huzursuzluğu…

Ben VEDA dört harften oluşan korkulu rüya; esasında çok şansız bir şekilde dünyaya gelmişim.

Harflerim söz dinlese; birbirleriyle yer değiştirebilse; ben de tüm yitirenlere DEVA olurdum.

Yaşamın özeti olmaktan kurtulurdum.

1 Eylül 2011 Perşembe

Alev Meisel/İnternetli Köy/ Ay Hilal