Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 

15 Ocak '14

 
Kategori
Deneme
 

Hayatı hep kötü gidenlere...

Merhaba, biliyor musunuz? Hayatım hep kötü gidiyor, biliyorum sizin de öyle. Hiçbir şey bir türlü düzene girmiyor değil mi? Bir şeylere başlamak istiyorsunuz. Hayatınızda yeni ve tek bir sayfa açmak istiyorsunuz ama hayat size izin vermiyor. Her denemenizde özgüveniniz kırılıyor. Tek kalıyorsunuz, yalnız kalıyorsunuz. Önemli olan, olan değil zaten hissettiğiniz değil mi? İnsanlar sizi dinlemiyor. Git gide kötüye gidiyorsunuz farkediyorsunuz. Hayatınızda ki çoğu gelişmeden tat ve zevk alamamaya başlıyorsunuz. Siz kötüsünüz fakat kimse farkında değil. Bazılarınız yardım isteyemiyor, bazılarınız da bir çok kez arkadaşından eşinden dostundan yardım istiyor ama olmuyor. Sizi kimse anlayamıyor. Zaten sorunlarınızı tam anlamıyla anlatamıyorsunuz. Çünkü, kelimeler yetersiz kalıyor. Bazen de tam kelimesini bulmuşken söylemeye diliniz varmıyor. Herkesin öylesine sorunları var ki karşlarında ki insanlar gerçekten dinlemiş ve ya görmüş olsalar dudakları fena halde uçuklardı herhalde. Biz bu dünyada tek olmalıyız ama biliyorum, bizim gibilerden çok var. Hepimizin farklı sorunları varken kim kimi dinleyecek değil mi? Ben de sorunlarımdan bahsetmek isterdim. Bazen utanç, bazen önemsenmemekten korkmak, bazen yine yalnız olduğumu görmek, bazen de kelimelerim yetersiz kaldığından buna cesaret edemedim. Şu anda da edemeyeceğim, biliyorum. Ben sizden farklı değilim. Yaşadığımız sorunlar farklı olsa da her birimiz farklı yerlerde oturuyor olsak da aynı acıyı hissediyoruz. Aynı gözyaşları, aynı sessizlikte kendi duvarlarımızla dertleşiyoruz.

Emin olun ben de şu an ne yapacağımı bilmiyorum. Her saniyemde binlerce kere kayboluyorum. Aklım bana türlü türlü oyunlar oynuyor. Her geçen gün biraz daha kötü olduğumu farkediyorum. Çok kötü bir hayatım oldu. Çoğu zaman hep küçük şeylerle mutluluğumu yaşadım. Onun dışında aile kavramım olmadı. Aslında bir abim var fakat yok gibi. Hiç görmüyorum. Şu hayattan tek beklediğim annemi kurtarabilmek. Çok yardım istedim, bununla ilgili kurumlardan, bazı insanlardan hatta arkadaşlarımdan ama malesef şu hayatta kimse yanınızda olmayacak, olamayacak. Her zaman tek başınızasınız. Bir şeyi istiyorsanız siz yapmalısınız. En dibi görmeden tırmanamazsınız. Gerekirse en dibe inin. Hayatınızın daha da kötü günleri olacağını hayal edin ve ya yaşayın. İstediğiniz kadar zaman sizin olacak ama unutmayın ki kendinizde bir gün o gücü bulmalısınız. Herşeyi düzeltecek gücü, kurtulma gücünü. Hepinizi çok seviyorum gerçekten. Bugüne kadar çok yorulmuştum fakat güçlü görünmem değil aslında gerçekten güçlü olmam gerektiğini öğrendim. Güç kaslarınızda ve ya vücudunuzda değildir. Güç, içinizdedir ve içinizde ne kadar korku varsa o kadar güçlü olursunuz. Ne gerekiyorsa yapıp annemi kurtaracağım. Kendi ayaklarımın üstünde duracağım. Şiddete karşı zekamı ve gücümü kullanacağım. Bana manevi destek veren herkese şimdiden çok teşekkür ederim. Her zaman dertleşmeniz gerekmiyor. Eğer hissederseniz herşeyi yapabilirsiniz. İyi ve mutlu bir hayat için herşeye hazır olun.

Teşekkürler.

 
Toplam blog
: 22
: 807
Kayıt tarihi
: 10.10.12
 
 

Ben kim miyim? Ben, sokakta başı boş yürüyen adamım, karnında bebek pencerede kocasını bekleyen a..

 
 
 
 
 

 
Sadece bu yazarın bloglarında ara