Hayatım, elma şekeri

Ellerim bana ait değil gibi… Gözlerim, saçlarım, ayaklarım bana ait değil gibi. Emanet duruyor sanki üzerimde.

Ellerime hâkim olamıyorum. Kendiliğinden yazıyor, öfkeli öfkeli kelimeleri. Ayaklarım sürüklüyor beni, hızlı hızlı gitmek istemediğim her yere.

Saçlarımı topluyorum sıkı sıkı… Tokalıyorum, dağılmasınlar diye. Hiçbir toka, hiç bir kuvvet onları durduramıyor. Savruluyor… Tel tel ayrılıyor rüzgârla birlikte. Dinlemiyor.. Çarpıyor yüzüne..Hissetmiyor…

Gözlerim, ışıltısını kaybetmiş. Bakıyor ama bilmeden, bakıyor ama görmüyor... Öylesine… Ben rengârenk göreyim diyorum, o simsiyah perdeleri indiriyor. Ben, ille de güneşe bakacağım diyorum, o geceye dönüyor. Beni dinlemiyor… Bana ait değilmiş gibi davranıyor… Kızıyorum…

Yüreğim, içi sevinçlerle dolu elma şekerim… "Benimsin" diyorum yüreğime..Kabul etmiyor. Kıpkırmızı, şeker gibi.. İçini açtıkça dökülüyor… Şekerli tadı gidiyor…Kederi, acıyı çekirdeklerinde saklıyormuş oysa..Bilemedim… Tutuyorum yüreğimden,“hadi benimsin işte gidelim” diyorum. Bakıyor öyle… “Sana ait değilim” diyor… Bakıyorum ve sadece kabul ediyorum…

Uyanıyorum… Gülümsüyorum… Hayatım, elma şekeri… Kıpkırmızı, şeker gibi ve bana ait… Biliyorum ve seviyorum...