Hayatın soğuk yüzü

Ölümün soğuk yüzü olur da hayatın soğuk yüzü olmaz mı?!..  Olur, hayatın da soğuk yüzü olur... Bir solgun yüz, hayal kırıklığı yaşamış bir hayat, yeni bir mutluluğu bulamamış mutsuzluk hali, yoksulluk, tüm çırpınmalara rağmen süregiden çaresizlik, yalnızlık, zirvelerden inmek ve bir daha da çıkamamak, hata yapmak ve bitip tükenmek, taammüden iftiralara uğramak ve aklanamamak veya altından kalkamamak ve daha daha çok menfi hal ve vaziyetler var ki, bunların hepsi hayatın soğuk yüzüdür...

Duvarın diğer tarafında gülenler vardır; ama sen gülemiyorsun... Kaldırımda yürürken, kaldırımın diğer tarafındakiler şen şakrak yürüyor, konuşup gülüyor; ama sen bir garip hal ile ilerlemektesin...  Gidiyor-      sun, ama nereye gittiğini de ayrımsayamıyorsun. Gidiyorsun, sadece gidiyorsun... Hayatın soğuk yüzü sarmış seni ve kurtaramıyorsun kendini...

Kiranı ödeyemiyorsun ve aylar var ki bir çözüm de bulamıyorsun... Ev sahibin seni tahliye ettirecek ve sığınacağın bir ocak da yok... İşini, gücünü kaybetmişsin; icra kıskacındasın... İşsizsin kendini bildin bileli ve hala da işsizsin... Bir taraf haklı da olsa ayrılmışsın eşinden, çocuğun var; onu da göremiyorsun.  Adam olmazın teki olmuşsun, kurtuluşun yok... Ve zaman; öyle bir zaman ki elinden tutanın da yok!.. Kimse kimsenin elinden tutmuyor... Bir düşeni bir daha düşürüyorlar... Hayatın soğuk yüzü soldurmuş gül benzini... Arayanın, bakanın, soranın hiç yok...

Böyle bir devirdeyiz...

Soğuk!.. Yaz sıcağında bile soğuk!..

Düştün mü kalkamıyorsun...

Pazarı var ama her şeyin... Dünya pazar, sen "sermaye"sin... Canın pazar, ruhun pazar, için pazar, dışın pazar... Satılıyorsun... Bir zaman pahalıya gidiyorsun, ama çok kısa bir süre sonra ucuzluyor fiyatın... Çırpınıyorsun can havli ile... Ümit yok, kurtulamıyorsun... Düşen kalkamıyor...

Devir kötü... İnsanlık halinden şikayetçi, ama çaresiz... İnsanlık çaresiz...

Hayatın soğuk yüzü, ölümdem kötü...

Yeni bir adı olmalı hayatın... Dünyanın her yerinde hayat sağlam halatlarla bağlı olmalı dünya denen limana... Kimse ilişememeli hayatlara... Ne batmalı denizlere, ne tutulmalı fırtınalara, ne de uğramalı talihsizliklere...

Hayat sağlam halatlarla bağlanmalı dünya denen limana...

Zarar gelmemeli hayatlara...

Şimdi her tarafta soğuk yüzlü hayatlar var... Devletler çaresiz, insanlar çaresiz, umutlar bitik... Çarpa çarpa yuvarlanan kayalar gibi, yuvarlanacak bayır aşağıya insanlık...

İnsanın da, insanlığın da yüzü soğuk... Her gün her yerde yüzlerce, binlerce insan ölmekte çok vahim nedenlerle; ama tınan yok!..

Filozoflar, bilgeler, erdemliler hep yazdılar; anlattılar; her ne yaptılarsa da kalemin kılıca yenik düştüğü süreci durduramadılar...

İnsanın yüzü soğuk; insanlığın yüzü soğuk...

"Olursa bir şikayet ölümden olsun!.." dese de şair... (Cahit Sıtkı Tarancı)

Hayatın yüzü soğuk, ölüm gibi şimdilerde dünyanın her yerinde...