Hem küçük hem büyük

Ellerime bırak kendini. Gözlerini yum. Su seni kaldırır. İyice aç kollarını, bacaklarını. Sevdiğin bir şarkıyı mırıldan. Sesini sen bile zor duy. Derinden gelsin. Denizin derinliği karışsın içine. İçinden yüksel, git güneşe, kal sıcaklığında, piş ve dön. Ellerim sana hep destek olacak, su.

Gemilerinizi tam hizada tutun, ben tamam dedim mi bırakın suya, ilk denize ulaşan gemi kazanır. 

Bizi izlerlerdi. Bizi değil, aslında gemilerimizi seyrederlerdi. Gemi dediğim de....Zaman sonra sormuştum, o heyecan dalgasıymış onları çeken. Siz yarışıyordunuz, biz ise o duygunun tam içine girip başka bir dünyanın keyfine varıyorduk. Siz yarışmaya bu yaşta bile devam ederken, biz hala o dünya içi zevk halindeyiz.

Topu topu iki üç metre yüzüp, dereyi geçip varacaksın bizim cennetimize, eğer cesaretin varsa. Korkuyorum. Suyun altı balçık. Beni alıp içine çekmesinden....Kaybolmak istemiyorum; ama dereyi geçip o karaya adım atmak....Cennet, sizin cennetinizi görüp yaşamak...Doğrusu kendimden çıkıp başka bir benle eğlenmek....Siz öyle yapıyorsunuz değil mi?

Pek gelmezdi böyle eğlencelere. Gelmiş işte bak ne güzel. Ama öylesine oturmuş bizi seyrediyor. Gözleriyle konuşuyor. İnsanın ağzı bir laf etmez mi? Gözlerine iyi bak, çok laf var orada. Uğraşamam ben. O zaman bırak onu köşesinde, rahatsız etme. Sadece sordum, nasıl gidiyor, diye. Gözlerini kocaman açtı, sonra sıkı sıkı kapattı, sonra ağlamaya başladı, sonra...

Bisikletini verir misin, bir iki tur atayım? Sana değil ama ona veririm. Ama niye? Sen ancak Ali'nin bisikletiyle tur atabilirsin. O da yalnızca senin bisikletine mi binebilir? Evet. Yer değiştirsek olabilir mi, ben senin bisikletine binmek istiyorum, mor benim rengim. Arkadaşlarla oturup tekrar konuşmadan olmaz. Niye? Çünkü öyle karar almıştık.

Çünkü hem büyümüş, hem küçülmüştük; çünkü hem küçük, hem de büyüktük.

Ş.Y.