Hep aynı...

Gazete elinize gelmeden emin olacağınız haberler vardır. Bunlar hiç değişmez Türkiye’de.Mesela;

Bugün biri maganda kurşununa kurban gitmiştir, muhtemelen bir düğün sırasında ölen genç bir kızdır. Daha hayatının baharında ve gülüp oynarken o şenlikli düğün sırasında kalbine bir kurşun saplanmıştır.

Bugün bir kadın ailesi tarafından öldürülmüştür. Günahı sevdiği adamın yanında olmaktır. Onu öldüren en küçük erkek kardeşidir. Aile öyle iyi hesaplamıştır ki; öleni zaten yok saymışlar öldürecek olanı ise en az ceza alacak olandan seçmişlerdir.

Bugün dağlarda bir asker ölmüştür. Eli kolu kopmuş her parçası bir yana dağılmıştır. Bugün birilerinin ciğeri yanmıştır ölenin arkasından. Bayrağa sarılı bir tabut taşınmıştır omuzlarda, yürek dağlayan çığlıklar arasında.

Bugün birinin bikinili fotoğrafları ve sahte kaçmak isteği yansımıştır sayfalara. Hangi bikinisiyle yakalanacağını hesaplamıştır birileri. Başka birileri el ele, göz göze yakalanmıştır. Biri birini aldatmış, aşkın içini boşaltmıştır yine.

Bugün birileri alkol denizinde yüzdükten sonra serinlemek için arabasına atlayıp sokaklara düşmüştür. Sonra bu isteği birilerinin yeryüzünden silinmesine yol açmıştır. Geriye parçalanmış arabaların iç burkan görüntüsü kalmıştır.

Bugün bir yerlerde ormanlar yanmıştır. Bilmem kaç hektar orman tarihin külleri arasında yitip gitmiştir. Öksüz koymuştur orman köylerini. Yeşil kararmıştır.

Bunlar değişmez. Çünkü kimse ders almaz. Hala birileri öldürülmeye, birlerinin canı yakılmaya devam edilir. İnsanlar tüm haberleri en ince ayrıntısına kadar okurlar ama üzerine düşünmezler. Kendi hayatlarının içine alıp nasıl davranacaklarına karar vermezler. Her şey yüzeyden kayıp gider, derinlik yoktur.

Çocuktum bu haberler vardı, büyüdüm hala varlar.

Ve kederle biliyorum ki bu haberler hep var olacaklar.