Hep seveceğim demiştin

 “Hep seveceğim” demiştin, ayrılırken.

Yeter ki, sen bekle.

Yeter ki, sen değişme.

Yeter ki, unutma beni.

Uzun uzun gözlerime bakmıştın, sanki unutmam der gibi.

Hüzünlerimi bastırmış, gözyaşlarımı saklamıştım.

Güzel anıların hatırına süslemiştim yalnızlığımı.

Işıl ışıl gülümseyen gözlerini içime gömmüş, ezberlemiştim tatlı sözlerini.

“Beklemek, kavuşmanın bir parçası” demiştin. “Gidiyorum ama dönerim bir gün. Sen bekle beni.” 

Senden ayrıldığımda garip bir hüzün çökmüştü yüreğime.

Ağır ağır geldiğimiz yoldan, geri dönüyordum. 

Her şey bin parçaya ayrılmıştı.

 Eteklerinden yollara dökülen anılarımı topluyordum.

Anıların hep biri tek parçaya ayrılmış, öksüz kalmıştı.

 Sevgi yetim kalmıştı.

Sen geldiğinde her şey değişiyor, yaşam güzelleşiyordu. Yeni bir şehre gitmek gibiydi seninle birlikte olmak. Her gelişin, yaşanmamış yeni bir öykü gibiydi. Her ayrılıkta biraz daha yok oluyordu sevinçlerim. Seni seviyordum. Çok güzeldin. Zariftin. Kibardın. Uzun saçların vardı omuzlarınızdan dökülen. İnsanın içini ısıtan bakışlarınız vardı. Hani sevmeye doyulmayan bebek gibi, koklamaya kıyılamayan güller gibiydin.

Şimdi “bekle” diyorsun bana. “Beklemek, kavuşmanın bir parçasıdır.”

“Hep seveceğim”, demiştin hatırlıyor musun?  

 Yazar: Mustafa Çifci- Aşk Yazarı www.mustafacifci.com

facebook.com/askyazarimustafacifci

t@mustafacifci

İnstagram:mustafa_cifci

 Not: Bu eser Mustafa Çifci’nin kitabından alınmıştır. Telif hakkı yazarına ait olup, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasası kapsamında her hakkı saklıdır. Yazarın yazılı izni alınmadan kopya edilmesi, çoğaltılması, dağıtılması, özet olarak belli bir bölümün başka yerlerde yayınlanması yasaktır