- Kategori
- Gündelik Yaşam
Hepimiz birer katil miyiz?

İlişkiler gelincik kadar narindir
Her insan aslında içinde birer katil mi barındırıyor?
Nerden mi çıktı bu demeyin. Çünkü yaşadığımız ilişkilerde karşımızdakinin ruhunu ve özgürlüğünü öldürmek için uğraşıyoruz.
“Asla ben öyle şey yapmam” der gibisiniz.
Madem öyle değilsek neden karşımızdakini hemen sahiplenip boğuyoruz?
Hemen hemen hepimiz (İstisnalar kaideyi bozmaz) karşımızdakinin yerine karar verip hükme bağlamıyor muyuz?
Mesela; esas adam, esas bayanın giydiği kısa etek için “ Neden bu eteği giydin veya bu gömlek sana dar mı geliyor ne?” demiyor mu. ??
Ve yahut da kızlı erkekli oturuyorsun bir yerde gruptan biri bir şeyler anlatıyor. Anlatılan size komik geldiği için gülüyorsunuz. Sevgiliniz ilk fırsatta şaka yollu serzenişte bulunur size “ Ne kadar çok güldün, o kadar gülünecek ne vardı ki?”
Başka bir örnek vereyim. Arkadaşlarınızla bir yere gidiyorsunuz sinema veya cafe. Bunu ona anlattığınızda vereceği cevap aşağı yukarı her iki cins içinde geçerlidir.
“Bensiz zevk alabildin mi?
Ben olmadan nasıl gidersin?
Hani her şeyi birlikte yapacaktık” vb.
Bundan doğal ne var değil mi?
İşte böyle böyle başlıyor özgürlüklerin kısıtlanması.
Bütün aşklar tatlı başlar. İlk başta bunlar ”Beni çok sevdiğinden sahiplenip beni koruyor.” Bundan memnunuzdur çünkü. Bizde onu çok sevdiğimizden onsuz bir şey yapmamanın doğal olduğunu düşünürüz.
Ama belli bir süre sonra bu davranışlar artık cazip gelmez. Övündüğümüz özgürlüğümüz öyle bir sınırlanmıştır ki boğulur gibi oluruz. Korumalar aslında kıskançlığın eseridir. O kıskanıyor diye çekersiniz kendinizi pek çok şeyden.
Değişiriz gün be gün.
Yok, olur ilk halimiz.
Karşımıza çıkan kişiyi artık beğenmeyiz. Aslında beğendiğimiz kişi değildir o artık. Çünkü ona kendimizi dikte ettiğimizden kendi suretimizde dir karşımızdaki kişi. Kendimizi beğenmeyiz aslında. Tanıştığımız hali ile sevmişizdir çünkü onu, bu karşımızda duran o değildir artık.
Öldürdük işte sevdiğimizi hem de sevgimizle. Nerde hata yaptık deriz. Aslında hatayı en başında yaptık özgürlüğümüze sahip çıkamamakla.
Bunu yapan içimizdeki katil olabilir mi diyorum ben bu yüzden.
Katil olmasak neden bu kadar çabuk tüketip yok ediyoruz karşımızdakini?
Ağır oldu biliyorum bu yakıştırma ama belki böyle kavrayabiliriz aslında ne kadar yanlış yaptığımızı.