Her şehitim için bir ok daha saplanıyor yüreğime

Bu gün içimde yine bir hüzün var. Sanki hazan dolmuş benliğime.

Rüzgârla savrularak uçuşuyor, taptaze fidanlarım, hep yerlerde.

Bu gün, kalbimde bir sızı var yine,

İşte öylesine acıtıyor yakıyor, yüreğimi.

Her şehidim için bir ok daha saplanıyor düşlerime.

Ağlamak istiyorum, ama ağlayamıyorum.

Sanki gözyaşlarım da terk etmiş gibi.

Gözlerimin önünde musalla taşları,

Bayraklara sarılmış yan yana,

Daha dün, vatan için düşman kovalayan,

Canlı, kanlı, delikanlı yiğitlerim, cansız yatıyorlar.

Dayan ey yüreğim dayan, bu dayanılmaz acıya.

Uyandırmak istiyorum, uyanmıyorlar,

Sanki bana, hazin bir elemle bakıyorlar.

Neden yiğidim, yiğitlerim neden?

Neden, böyle üzgünsünüz?

Soruyorum. İsyan ediyorum...

Savaşamadan öldük, kahpece vurulduk,

Sana mahcubuz ana, ondandır .Diyorlar..

Oğullarım, canlarım!

Biliyorum, içten dıştan düşmanla sarılmış yurdumuz,

Bu düşmanlar sinsi. Bu düşmanlar kalleş.

Bu düşmanlar,

Düşman bile sayılmazlar.

Bunlar zoru görünce, tabana kuvvet kaçarlar.

Savaşmayı da bilmezler,

Çünkü onlar asker bile değiller.

Bir kaç çapulcu, peşmerge,

Bir kaç vatan haini el birliği olmuşlar,

Kimi saltanatını sürüyor,

Kimisi de dağlarda sürünüyor.

Sanıyorlar ki ABD yanlarında

Saddam’ı görmüyorlar sonlarında.

Yavrularım, canlarım benim, şimdi sizsiz ne yapacağım ben?

Söyleyin, nasıl dayanayım bu acıya?

Yüreğime bir kor düşmüş böylesine, yanıyor, yanıyorken

Anam, sen bakma bizim, yattığımıza,

Ruhumuz arkadaşlarımızla.

Biz yine dağlardayız,

Her yerdeyiz, mevzideyiz onlarla.

Son düşman ölene kadar, rahat etmeyiz,

Yatsak da toprağımızda.

Sen bizim için üzülme, sevin ana..

Biz vurulduk, şehit olduk. Vatan için asker olduk.

Vatanı korumazsak, o zaman neden doğduk?

Anam, sen demez miydin ki bize her zaman,

Vatan kutsaldır, uğruna ölünür diye.

Şimdi bu üzüntün niye..

Çalsın davullar, zurnalar yine,

Halaylar çekilsin.

Bayrağım dalga dalga, dalgalansın göklerde.

Bak, daha nice oğullar var Atatürk, ün izinde.

Biz hür doğduk, özgürlükçüyüz, Atatürk’ çü yüz.

Taşına toprağına kurban olduğumuz,

Uğruna baş koyduğumuz, vatan elden giderse,

İşte o zaman biz,

Biz, gerçekten de ölürüz.

Anam, sen sütünü helal et, başka bir şey demiyoruz.,

Biz, burada böylece yatıyoruz sanma,

Dağılmışız vatanımın tüm topraklarına...

Offf ! Oğullarım of !

Oy..! Canlarım oy!

Benim sütüm size helâl olmayacak ta , kime olacak?.

Her şafaktan sonra mutlak, yine güneş doğacak..

Helâl olsun sütüm size helâl. Canlarım, kuzularım.

İsteğiniz bu olsun yavrularım.

O zaman siz meraklanmayın,

Hiç, tasalanmayın.

Davullar, zurnalar çalacak,

Ay yıldızlı bayrağımız,

Dünya var oldukça hep dalgalanacak.

Andım olsun size.Andım olsun..

Bu gün içimde yine bir hüzün var. Sanki hazan dolmuş

Benliğime.

Rüzgârla savrularak uçuşuyor, taptaze fidanlarım,

Hep yerlerde.

Bu gün, kalbimde bir sızı var yine

İşte öylesine acıtıyor yakıyor, yüreğimi.

Her şehidim için bir ok daha saplanıyor düşlerime.

Ağlamak istiyorum, ama ağlayamıyorum.

Sanki, göz yaşlarım da tükenmiş gibi....

Tünay Süer 14.6.2007