Her Şey Aslına Döner

Merhaba, 

  Bu yazım, Ramazan Bayramı'na denk geldi, öncelikle 'iyi bayramlar' diliyorum. Ramazan Ayı'nın enerjisinden, bereketinden herkes kendi payına düşeni almıştır umarım. İçimize dönmek için ideal zamanlardan geçmeye devam ediyoruz. İnsanın anlam arayışı, kendisini arayışı, uzun soluklu bir yolculuğa benzemiyor mu? Aynaya baktığımda gördüğüm var, kendimi algılamam ve bir de insanların beni algılaması var değil mi? Aynada kimi görüyorum? Varlığım ne ifade ediyor? Zannettiklerimin haricinde ben kimim? Ve her şey sonunda aslına dönmez mi? 

  İnsanın kendisini bulmak, kendisi ile yüzleşmesi için illa dağın tepesine gitmesi, inzivaya çekilmesi gerekmez. Bir diğeri aracılığı ile kendisindeki yansımayı görür, kimi zaman gördüğü hoşuna gider, kimi zaman hoşlanmaz gördüklerinden. Hoşlanmadığı zamanlarda en kolay yol, yargılayıp eleştirmek gibi gelir; nefs 'haklı olmaktan beslenir' çünkü. Oysa günün sonunda her şey aslına dönmez mi? Kişi, kendisini kral ilan eder, öyle de muamele görmek  ister, etrafında bir kısım pohpohlayıcı toplanır  elbet, ama bir gün bir çocuk çıkar ve bağırır: "Kral, çıplak diye" İşte, o zaman aslına döner. Başkalarını kandırabiliriz belki, peki ya kendimizi? Bedenim ele vermez mi, yalan söylerken beni? 

  Her şey aslına döner, çünkü ilahi olanın düzeni saat gibi tıkır tıkır işlemektedir, kişinin anlaması, anlamlandırması zaman alabilir, görme konusunda  körlük yaşayabilir ama gerçeklerin ortaya çıkmak gibi bir huyu vardır.

  İnsan eylemlerinde, erdemden, dürüstlükten, merhametten yana olmalıdır, evrensel yasalar her birimiz için vardır. İlahi olan, biz öğrenene anlayana kadar öğretmeye devam eder. Deve kuşu gibi kafayı gömerek  yaşamak ta bir tercihtir, ancak bu, olanları değiştirmez. 

  Bir başka yazıda buluşmak dileğiyle,

 

  Hayalleriniz gerçek olsun...