Her şeye içten bir sevgi duyar oldum

Gökyüzü, toprak ve deniz insanlığın aşkla sevdiği, bir o kadarda bin yıllardır kavgasının bitmediği ilişkileridir.

Sokaklar, meydanlar onları dolduran insanlarla can bulur.

Trabzon’ un insanın teninde nemli bir tabaka, pürüzsüz bir yumuşaklık yaratan havası vardır.

Meydan parkının girişinde, kendimden birşeyler bulduğum bıçkın genç delikanlılar, sert adamlar on yılarca bir ayinmiş gibi beklerler.

Meydan parkındaki masalarda mutlaka çay içen bir grup Gümüşhaneli bulursunuz.

Genç kızlar ve kadınlar ritmik akan bir su gibi kaldırımlardan geçerler ve mağazaların camlarından kendilerini süzerek kıyafetlerini kontrol eder, saçlarını düzeltmeyi asla ihmal etmezler.

Uzun sokak kentin tam ortasında kaynayan bir Çoşandere’ dir.

Çömlekçi ve Moloz da kasketli ve bıyıkları kırlaşmış toprak ve gurbet adamları gezinir.

Mahalle içlerinde günün tüm saatlerini kocalarına ve çocuklarına kurmuş pazen etekli, tehlikeli ev kadınları süzülür.

Akşam olunca Trabzon yakar ışıklarını, sahilde, şehirde, Boztepe'de.

Hastalıklı ruhlarımızı sağaltacağımız, tehlikeli, imkânsız, ciddi, temiz, masum, mutlu aşklar yaşanır.

Sıcak bir şarap gibi akar ruhundan insanın hayat.

Bir ses çağırır insanı, durmadan, hiç susmadan.

O sesle evimize, ölüme, aşka, dostluğa gideriz.

Güneşli bir havada Hamsiköy’ ü seyretmek bir masal ülkesine gitmektir.

Zigana Tüneli'ni geçince, orası kutsal topraklardır.

Burnunuzdan başlayarak ciğerlerinize çektiğiniz havayla sihirlenirsiniz.

Balyemez’ de elinde suyla Gökhan bahçededir.

İnce dal gibi gençler taranmış özenli saçlarıyla Atatürk caddesinde volta atarlar.

Liseli genç kızlarımız da her an birşey olacakmış gibi ikili, üçlü şekilde birbirlerine yapışık vaziyette caddeyi yürürler.

Nice sofraları yönetmiş bir maestro, canlı oturan bir Buda heykeli gibi Sefa Aras Namdar' ın önündedir.

Murat Akçay dükkânında, büfeci Sayım dikkatli güler yüzüyle işindedir. Latif dükkân kirlenmesin diye arkadaşlarıyla kaldırımda çay geyiği çevirir.

Karşı kaldırımdan Turan Tuğlu geçer. Sayın Tuğlu bana hep masumiyetin, mütevazılığin, ilke ve inançlarının romantiği, bir tür bu dünya ya inat, bu dünya ya ait olmayan biri gibi gelmiştir.

Artık Murat Akçay' ın bağ evimi, Mesire, Kent Orman, Aktutan Mangamos mu olur, sayılmaz, anlatılmaz, eşsiz dost ve arkadaşımızla ayinsel bir törenin dikkat ve özeniyle mangallar yakılıp, sofralar kurulur.

Küçük kentlerde bireyin hissettiği güçlü bir soyut şiddet oluşur. O dayanılmaz şiddet, güçlü ve çok sıcak dostluklarda oluşturur.

Hayat bazen insanları zamansız alıp duvara çarpar, yığıldığınız duvarın dibinden sendeleyerek kalkmaya çalışırken, uzanacak bir dost eli, burnunuzdan sızan kanı parmağınızla silip yolunuza devam etmenize çok yarar.

Her şeye içten bir yakınlık ve sevgi duyar oldum, yaşlanıp, Faşistleşip, pasifize oluyorum sanırım.