Hey Evlatlar

Ne anneler günü ne de diğer sonradan belirlenmiş günler bana hiç hitap etmiyor, bunu daha önce de söylemişimdir yine tekrar etmek istedim. İnsanın doğduğu gün onun için özeldir, evlendiği gün de öyle ama diğer günler bana komik gelmiştir her zaman. Bütün bunlara rağmen kutlamıyor muyum? Kutluyorum elbette iki açıdan da, topluma uymak gerek diye ya da karşımdaki insanlar üzülmesin diye. Anneler yılın bir günü yanlarına gidilip, fazlasıyla seni seviyorumlu cümlelerden oluşan, o günü daha da önemli yapmak adına söylenmiş yapışkan sevgi sözcüklerinin kullanılmasından hiç hoşlanmazlar. Peki değiştiriyorum bunlar benim kendi düşünce ve duygularım diyelim. Öncelikle annelerin de etten kemikten oluştuklarını unutmamanızı hatırlatmak isterim. Anneler de acıkırlar, üzülürler, ağlarlar, tuvalete ihtiyacı olur, yorulurlar, uykusuzluk-huzursuzluk-açmazlar onları da diğer tüm insanlar gibi olumsuz etkiler. Yolunda gitmeyenleri düzeltmek için ellerinde sihirli değnek de yoktur üstelik. Hiç bir sorumluluğunuz yokken hayattan bezgin bezgin dolaşırken anneniz sizden herhangi bir şey istediğinde, gerçek yorgunlukla tembelliği birbirine karıştırmadan yardım ederseniz daha mutlu olurlar. Size içi kabarıp sarılmak istediğinde ya da sevgi sözcükleri kullandığında “Anne, kontörüm bitti” ya da “ Anne, bana biraz para versene” demeyin, bu onun sevgisinin kullanıldığını hissedip sadece sizden soğumasını sağlar, benden söylemesi. İhtiyaçlarınızı aranızdaki sevgi gösterilerinize alet etmeyin. Annelerin görünmeyen bir yerlerine bağlı, onları harekete geçiren bir motorları yoktur. Enerjilerini sevdikleri insanların onlara insan gibi davranmalarından elde ederler, dolayısıyla bir gün kafalarının taslarının atacağını hesaba katmak kendi sağlığınız için çok önemlidir. Anneler, anneler günü için hazırlanmış gürültülerden uzak, yaşamın içinde doğaçlama oluşan gerçek mutlulukları hiç unutmazlar. Hazırlanmış güzel bir kahvaltının kavgasız yapılması, günün rastgele saatlerinde sadece özlem için aranılmış olmak kafi gelir bazen, kurallardan uzak oynanan basit bir voleybol maçı, kimin kazanacağının önemi olmadan yapılan yüzme yarışması, hoş sohbetler ederek yapılmış yürüyüşler, çimenlerin üzerine yayılarak çekirdek yenmesi, sonuna kadar açılmış müzik eşliğinde toparlanan ev halleri, … Annelerin de, kendilerinden, hayattan, evlatlarından talepleri vardır elbette ama bunların çoğunluğu yine çevrelerindeki insanların mutlu olmaları üzerinedir. Kendilerini unutmak ya da unutulmak da onları diğer insanlar kadar yaralar ve üzer. Anneler çocuklarının hep yanlarında ve onların acıtılmamaları için uğraş içindedirler. Yeter ki onlar sağlıklı ve mutlu olsundur en büyük dertleri. Ama çocukları büyüdükçe yorgunlukları da o oranda büyür ve taşınmaz hale gelmeye başlar. Amaçları doğurduklarından uzaklaşmak değil biraz paylaşımdır hayatı ve hayatın getirdiklerini. Yorulurlar, sorumluluklarının ağırlığı ölçüsünde hele de yalnız büyütmek zorunda kalanlar… Annelere evlatlarının sağlıklı-mutlu-kararlı-ayakları yere basan yetişkin olduklarını görmek kadar güzel gelen başka bir hediye yoktur. Onlarla el-ele olmasa da gönül gönüle birlikte olmak yeter de artar ulaşmak istedikleri hedeflere. Zaman zaman annelikten istifa etmek ya da boşamak isteseler de doğurduklarını sonuç hep hayır dualarıyla sonuçlanır inanın. Bazen ne zaman bitecek süre bilemeyiz, ummadığımız bir anda yarım kalmamak için Anneler Gününü beklemeden hiç ihtiyaç sıkıştırmadan araya, sarılın annelerinize, yorgunluklarına yardım edecek bir iki şeyi hiç söyletmeden yapın, işler elinize yapışmaz, bırakın gülümsesin bir günlüğüne değil yaşadığı her süre… Tek günlerin yaptırımlarına inanmamakla birlikte, evlatlarını insan üstü çabalarıyla hiç pes etmeden yetiştirmeye çalışan tüm anneleri kucaklıyorum sevgiyle.