- Kategori
- Şiir
Hicaz Rapsodi

Göç yolları gibiyim.
Nereden geleceği bilinmeyen,
Bir korku kol geziyor,
Gölgemde.
Gölgemde kıştan kalma,
Ayaz.
Ufukta, düşte olsa ilk yaz.
Çaresizlik leyli kalmış gecede.
Çamurla yoğrulmuş,
Çıplak ayak sesleri..
Sade göz.
Sade sus.
Ecel tel tel,
Damla damla.
Ezel gibi hiç.
Ebed gibi hezeyanla.
Yalım yalım yalnızlık kokuyor,
Ak mendilde al menekşe.
Çığ düşüyor.
Kar üşüyor.
Taş altında karınca,
Taş üstünde yosun,
Bağlıyor yolları;
Bağ bağ,
Üzüm üzüm koruk oluyor.
Takati kesiliyor,
Soluğun.
Ah balam!
Çiğdem açtı diye,
Bahar gelir mi sandın?
Yine çöktü, eflatun dağlarına,
Melül mahzun bir güneş.
Harami rüzgarlar,
Aldı savurdu,
Badem dallarını.
Al sana çiçek.
Al sana meyve.
İster kokla, ister ye...
İte kaka,
Parça pinçik bir bulut,
Aha rahmet!
Söyle dua.
Yağar elbet.
Bedesten,
Öksüz ruhların uğradığı,
Beleş bir pazar.
Azımtırak gerçek.
Akçesi yok geçerli.
Bir güle bir düş alırsın.
Görürmola!
Diken batmış kanadına bülbülün.
Ağdalı bir hasret türküsü dilinde.
Sarı süsen,
Çay kenarında demlenmiş.
Itır ıtır birbaşına...
Varsayalım,
Mesela,
Farzumuhal,
Kuştum.
Dere tepe,
Göç yolları,
Bezirgan...
Hepsini bir çırpıda,
Tek kanat uçtum...