Hiçbir Şey'in beklentisi

'Saçlarını sıfıra vurun!

........

En az iki yıldır makas değmemiş, seyrek kırçıl saçlarını, burada giydirdikleri garip deli giysisinin üzerinde, ayaklarının dibinde görünce bir tuhaf oldu. Düşüncelerinden tutuklanmıştı, saçlarından ne istiyorlardı? Hem... Üç yıldır bildiri ve izinsiz dergi bastıkları, ön bölümü market olarak işletilen küçük çapli matbaayı nasıl bulmuşlardı? Belki de biri... Bir muhbir... Neyse, bunları düşünecek daha çok zamanı olacaktı nasılsa...

Sevgilisi ne denli yalvarmış, dokunaklı sözler etmişti ona; baktı olmayacak, tehditler savurmuştu da oturtamamıştı kendisini berber koltuğuna.

'Anarşist gibi görünüyorsun, adamlar fırsat kolluyorlar tutuklamak için...'

Oysa oysa matbaayı falan bilmiyordu Asiye! Yerel bir gazetedeki köşe yazılarından korkuyordu, dili uzun olduğu için. Onu kırmak pahasına, bu seyrelmiş, kırlaşmış uzantılarını kestirmemekte ayak diretmişti.'

(Tanıtım Yazısından)

Daha önceki bloglarımdan birinde değinmiştim Gönül Çatalcalı'nın hayatımdaki yadsınamaz önemine. Bu gün bir kez daha özlediğimi, hayatımda boşluğunu hissettiğimi fark ettim ansızın. Bir sızı başladı yüreğimde dindiremediğim. Dindiremedim uzunca bir süre, dalıp gittim saçlarımı at kuyruğu yaptığım orta okul güncelerime. Bir sayfa açıldı sislerin arasından, belki de bir perde...

" Oyunun adı KEÇİLERİ KAÇIRANLAR! Gerçekten keçileri kaçırmış gibi oynayıncaya kadar prova yapacağız çocuklar. Oynayacağınız rol çok küçük bile olsa, defalarca prova yapmalısınız!!!" diyen sesi çınladı kulaklarımda öğrencilik hayatıma damgasını vuran kadının. Düşündüm bir süre, acaba yaşadığımız hayatın neden provasını yapmıyoruz diye... Vee aldım elime yeniden HİÇBİR ŞEYİN BEKLENTİSİ adlı kitabını ve birkez daha sinsire sindire okudum uzandığım okuma koltuğumda. Yanımda koca bir kupa granürlü kahve (Nescafe söyleminden hiç hoşlanmıyorum çünkü markası nescafe değil!) sarhoşluğumu bastırabilmek ümidi ile..

Sonra ...

Çalan bir telefon sesi heyecanla,
- Pınar, karıcığım İnternette Gönül Hoca'nın 2008 yılı içinde Ümit Kaftancıoğlu Öykü ödülü aldığını okudum, Ödül alan diğer öykülerle birlikte kitap haline getirilmiş, MÜJDE!

Ne hissetmeliydim. Yıllardır görmediğim kadını andığım ve kitabı elimde mutlandığım dakikalarda eşimin elektronik ortamda zihnimdeki tümceleri taratarak, ulaşmak istediğim habere benden önce ulaşıp bana mutlulukla muştulaması bir tesadüf müydü acaba?

İçimden geldi bu gün, siz değerli blogdaşlarıma bu mükemmel öykülerin tarifini vermek.

Okuyun, lütfen okuyun!!!

Yom Yayınları
Yazar: Gönül Çatalcalı
HİÇBİR ŞEYİN BEKLENTİSİ


Pınar Yeşiltay SEVİM