Hiçbir şeyim yokken cesurdum...

"Eskiden hiçbir şeyim yoktu ama cesurdum

şimdi sevilen, gücü olan insanlarız ama korkağız..”

Bu söz Yavuz Bingöl’ün, yıllar önce bir TV programında öz eleştiri amacı ile söylediği bir söz. Bu sözü söyleme nedeni de aşağıda bahsettiği olay.

"Ahmet Kaya yurtdışına gittikten bir ay sonra benim Fransa'da konserim oldu. Orada Ahmet abi beni telefonla arayıp evine çağırdı ama ben gidip onu ziyaret etmeye korktum."

Korku da son derece insani bir duygudur ve insana dairdir hiç kuşkusuz…

Kaybedecek bir şeyiniz varsa, korkarsınız elbette…

Mesela son model bir arabanız, lüks bir villanız, milyon dolarlarınız, meşin koltuklu, yüksek rakımlı bir makamınız menfaat sağlayacağınız itibarlı tanıdıklarınız varsa eğer, bunları yitirmemek adına kılıktan kılığa, şekilden şekle girer, bin bir takla atarsınız.

Hep somuta odaklı ise zihniniz, yani son model arabanız, ”daha bir son model olsun”

“lüks villanın yanına bir de boğazda  yalı ekleyelim”, “milyon dolarlar, milyar dolara dönüşsün, makamların en yüksek rakımına varalım itibarlı tanıdıkların  hem itibarı hem de sayısı artsın, derseniz o zaman korku katsayınız tavan yapacaktır elbette…

 Ama bir de insanın, kaybetmeye korktuğu 

“soyut kavramlar”vardır.

“Vicdan gibi,

merhamet gibi,

vefa gibi,

sadakat gibi,

dostluk ve sevgi gibi,

insanlık onuru gibi, …”

Kaybedecek bir şeyiniz varsa, korkarsınız elbette…

Vicdanınız, merhamet duygunuz, sevgi ve insanlık onurunuz,( varsa eğer )

kaybetmekten o kadar çok korkarsınız ki onları…

Arabanızı, villanızı, dolarlarınızı, kalbur üstü tanıdıklarınızı kaybetmenin korkusu çok hafif kalır o korkunun yanında. O korku ki, gerçekten son derece "İNSANİ", ve sadece insan olana mahsustur….

Canan Beşir Bekem

(04/12/2014)