Hoş bir seda kalır geriye - Müşfik Kenter

Ölen sanatçıların arkasından hemen onun eserlerini ayyuka çıkaran, yaşarken vermedikleri değeri öldükten sonra plastik edebiyatlarla anan insanlardan da haber manşetlerinden de hiç mi hiç hazzetmem! Bir nevi gündem yaratmak için ölüm kullanılıyormuş gibi gelir sahte edebiyatlar bana...

ama Müşfik Kenter denince aklıma hemen "İstanbul' u Dinliyorum" gelir! Orhan Veli' nin o şiirini, bence ne Cem Karaca ne Leman Sam ne başka hiçkimse bu kadar güzel seslendirememiştir, başkasından dinlemeyi de istemem hatta!

Canlı olarak Müşfik Kenter' in ne bir oyununu izleyebildim ne de oyunculuğunu...ama O' nun, günümüz tiyatro-gösteri dünyasında oyuncusundan yönetmenine çalışanlarının,  sırf daha fazla para kazanmak ve daha lüks yaşamak uğruna, iktidar-para sahibi güçlere yaranmak için her maskeyi takabilen, sahnedekinden daha başarılı bir şekilde her role bürünebilen, oyun hamuru kıvamınındaki diğerleriyle kıyaslandığında, gerçek bir sanat aşığı olduğu gün gibi ortaya çıkıyor!

güzel bir insandan hoş bir seda kalır geriye sadece...en önemli olan şey de bu değil midir ki bir insanın arkasında bıraktıklarında?