- Kategori
- Psikoloji
Hüzün

Gök gürlüyor dışarıda… Ruhumun bir yansıması gibi.. Ruhumda gürlüyor uzun zamandır ama bir türlü yağamadı, o sıkıntıyı , o baskıyı bir türlü boşaltamadı gözyaşları olarak..
Yağmurun yağmasını bekliyorum , ve gözyaşlarımın akmasını..Yağmurdan sonraki toprak kokusunu, doğanın sevincini, parıltısını özlüyorum.. Gözyaşlarından sonraki rahatlamayı , yenilenmeyi..
Hep hüzün veriyor bana yağmur…Islanmak istiyorum sırılsıklam, ve ağlamak doyasıya.. Uzun uzun yürümek boş sokaklarda .. Bağırmak istiyorum avazım çıktığı kadar, ve koşmak , koşmak , koşmak.. Her ne varsa içimde beni acıtan, yoran, beynimi sıkıştıran hepsini ama hepsini dışarı çıkarıp rahatlamak ve yenilenebilmek için güç toplamak istiyorum..
Hala gök gürlüyor, yağmur hala yağmadı, gözyaşlarım hala akmadı , ne gökyüzü rahatladı , ne ben… Hadi artık ama hadi artık yağ… Gözyaşlarım hadi artık hadi bırakın kendinizi…