İbadet ahlakı güzelleştiriyorsa değerlidir

İnsan din ahlakını yalnızca şekil olarak değil, samimi olarak yaşamalıdır. İnsanın ibadetleri ancak güzel ahlaklı, şefkatli, merhametli, sevecen, insancıl olduğu, güzel söz söylediği, dedikodudan kaçındığı sürece makbuldur. İbadet, kulluk bilinciyle yapılıyor, kişinin ahlakını güzelleştiriyor, onu Allah'a yakınlaştırıyor ve kötülüklerden uzaklaştırıyorsa o zaman değerlidir.

"Sana Kitap'tan vahyedileni oku ve namazı dosdoğru kıl. Gerçekten namaz, çirkin utanmazlıklar (fahşa)dan ve kötülüklerden alıkoyar. Allah'ı zikretmek ise muhakkak en büyük (ibadet)’tür. Allah, yaptıklarınızı bilir. " (Ankebut Suresi, 45) buyrulur ayette. Şayet namaz, kişinin Allah’ın buyrukları doğrultusunda bir yaşam sürdürmesine yardımcı olmuyor, çirkin utanmazlıklardan alıkoymuyorsa Allah katında değeri olmayabilir. Yüce Allah, “İşte (şu) namaz kılanların vay haline” (Ma'un Suresi, 4) ayetiyle bu gerçeğe dikkat çeker.

Her gün düzenli olarak aynı ibadetleri yerine getiriyor olmak, alışkanlıkla yapılan uygulamalara dönüşmemelidir. Çünkü namaz Allah'ı zikretmek için yapılır ve bu insanın içini her defasında yeni bir heyecan ve yeni bir şevkle doldurmalıdır. “Müminler gerçekten felah bulmuştur. Onlar namazlarında hûşû içinde olanlardır.” (Müminun Suresi, 1-2)

İnsan şeklen ibadetleri yapıyor ama Allah'ın beğendiği ahlakı yaşamıyorsa -örneğin büyükleniyor, insanlara kötü davranıyorsa- ya da ibadet yapmıyor "benim kalbim temiz, ben iyi bir insanım" diyerek kendi kıstaslarıyla hüküm veriyorsa her ikisi de büyük yanılgıdadır. İman ettiğini söyleyen insan "bir ucundan" kulluk etmez, gerçek kalp temizliği de insanı Allah'tan uzaklaştıran şeylerin kalpten temizlenmesidir.

İmtihanın gereği olarak zayıf yaratılmıştır insan; uykusu gelir, acıkır, yorulur… Kişi, kendisindeki zayıflıklara karşı iradesini kullanarak Allah'ın emri üzere hareket eder. Zaaflarını/nefsini/şeytanı yenerek Allah’ın hoşnutluğu amacıyla kendisini kontrol edebilen insan, ruh terbiyesinin ilk adımını atmıştır. Bu nedenle namaz, oruç ve diğer tüm ibadetleri "gereği gibi" yerine getirmesi, kişinin imanının derinleşmesine ve Rabb'ine gereği gibi kulluk edebilmesine vesile olur.

.