İç acıtan bir bayram.

Bu bayram, kırık dökük ve mutsuzum ama umutsuz değil. Adının "SAVAŞ" konduğu, yüzlerce binlerce insanın, ailesinden, evinden, çocuklarından , eşinden uzakta, cephede geçirdiği bir bayramda mutlu olamıyorum. Can ları evlatlarını, eşlerini toprağa vermiş insanlar varken mutlu olamıyorum. Bayram sabahı "Anne babam nerde?" , "Anne babam gelmeyecek mi" diye soracak , ağlayacak çocuklar varken mutlu olamıyorum.

"Her şey Vatan için" sloganına yürekten katılıyorum. Ama birileri bu uğurda can verirken, birileri "her şey menfaat, para için" çığırtkanlığı yapıyorsa mutlu olamıyorum. Ülkem bütünlüğüne göz dikmiş hainler elini kolunu sallayıp dolaşırken, emperyalist canavar "Irak hava sahasını açtım. Şimdi vurabilirsin" diyerek göstere göstere "Ben sizin efendinizim" derken mutlu olamıyorum. Barzani, Condoleezza Rice a tavır koyup görüşmezken, Ahmedinejat kafa tutarken, haklı davamızda bile günlerce, aylarca icazet almak için beklediğimiz gerçeği ve o gerçeği bize yaşatan basiretsizler beni şekil olarakta olsa yönetiyorsa mutlu olamam, mutlu olamıyorum. Güdümlü yaşadığım için mutlu olamıyorum. Ha bu gün ha yarın , saldırdık, saldırıyoruz , saldıracağız söylemleri ayyuka çıkmışken PKK mı kaldı ortalıkta? Hepsi yerlerinde kalıp bizimi bekledi? TSK nın , hükümet yüzünden kaybettiği itibarını bu harekat geri mi getirecek? Basın, dakika dakika operasyonu vererek , "yaa işte biz buyuz" diye savaş çığlıkları atarken, 80 yıllık kürt sorununun, suni gündem yaratmak için her dönem sıcak tutulduğunun, ortadoğu projesinin bir parçası olduğunun farkında değil mi acaba? Amerikanın istediği ılımlı islam devleti ve o devleti yönetmeye talip olanlar kimler bilmiyorlar mı? Bizi aylardır PKK sorunu ile oyalayarak gündem değiştirmeye çalıştılar. Devletin kritik kademelerine "emanetçi" başkanlar seçildi. Entellektüel zihniyetin aymazlığı, herşeyi en iyi biz biliriz'i , muhalefet Genel Başkanı'nın koltuk sevdası ülkemi bu günlere getirdi. Böyle bir ortamda yaşanacak bayramdan mutlu olamıyorum.

Ne zaman ki pasaportumda uyruğum TC görüldüğünde, bir İngiliz, Fransız, Alman gibi muamele görür, ne zaman ki Amerikadan icazet almaz, ne zaman ki Türkler "Arap" olarak tanınmaz, ne zaman ki IMF ekonomimi yönetmez , ne zaman ki iç işlerime herkez burnunu sokmaz, ne zaman ki yumruğumuzu masaya vurup "BEN ÇAĞDAŞ, LAİK, DEMOKRATİK BİR HUKUK DEVLETİYİM" karlarımı ben veririm diyebiliriz, ne zamanki Başbakanın, Cumhurbaşkanının eşleri , diğer islam ülkelerinin Devlet Başkanlarının eşleri gibi çağdaş ve modern bir görünüm sergilerler, ne zaman ki "okyanus ötesi" elini kolunu eğitimin, sağlığın, sporun, derneklerin , basının ve ekonominin üzerinden çeker işte o zaman mutlu olurum.
Birlik ve beraberlik, dostluk ve kardeşlik havasında, huzurlu bayramlar diliyorum..