içimde bir kıpırtı bir kıpırtı…

Uyandım sabah, içimde bir kıpırtı bir kıpırtı…

Dikildim kaldım pencerede, dışarısı kar beyazı . Beyazın aydınlığı vurmuş odama, sırtımda sabahın ince ayazı. İçimdeki kıpırtı, güzel şeyler olacak bu gün diyor, çok güzel haberler gelecek. Gecikse de koşarak gelecek. Sanki üstümde üniversite sınav sonucunu bekleyen gençlerin heyecanı.

Yüzümü aynaya çerçeveleyip, duvara asıyorum. Aynada gülümseyen bir yüze dokunuyorum. Dilimde gecenin ve nikotinin acı tadı. Çağırıyor bahçemin biriken beyazlığı. Penceremi açıp belime kadar sarkıyorum. Uçuşan beyaz kanatsız kelebeklere dil çıkarıyorum şımarık, onlarda dilime konuyor benden daha şımarık.

Uyandım sabah, içimde bir kıpırtı bir kıpırtı…

Dikildim kaldım pencerede. Pencere önü çiçeğim açelya delirmiş.Tomurcuklanmış, kırmızı taç yapraklar patlamış, beyaza kanmış soğuya aldırmamış. Almasam da yapraklarının tozunu, konuşmasam da açelyamla; anlamış beni, anlamış güzel haber sevincimi, beyaza rağmen açmış kırmızı kırmızı…

Asansörün çalışma sesi dışarıdan, sonra zınk diye durma sesi. Simitçi geçiyor sokaktan. Susam kokusunun penceremin önüne geldiğini görüyorum. Dışarısı gürültülü. Ayak sesleri, okul servisleri, araba çalıştırma hırıltısı, cezvede kahve taşıyor. Dışarısı gürül gürül gürültü. Geç kalıyorsun diyor dışımda ki ben.

*Ayırt edemiyorum;

İçimdeki kıpırtılarla,

Dışımdaki tangırtıları.*

Öğleye doğru işyerinin bahçesine çıkıyorum. Güneş açmış, sarı ışık çevirmiş bahçenin beyazını çimenin yeşiline. İçimde hala bir kıpırtı. Güneş içime vurmuş, erimiş dilimde ki nikotinin pas tadı, saçlarım nar kırmızısı. Nasıl da neşeli elimdeki bardakta çay. Geldi gelecek haber, güzel haber, yoksa saçlarım böyle kırmızı parlamaz, yeşil bu kadar yeşil, beyaz bu kadar beyaz, çay bu kadar neşeli…

Akşamüstü oldu, güneş batıyor Uludağ’ın batısından. Pudra şekerlenmiş ağaçlar pembeleşiyor. Boyacı bulutlar renk değiştirmek için güneşe yaklaşıyor. Telefonum; ekranda habercinin adıyla kahkaha atıyor. Haber geldi, güzel haber geldi. Şimdi,

*Birleştiriyorum,

İçimdeki kopukluklarla,

Dışımdaki bozuklukları*

Ben mi? Tabi ki halâ kıpır kıpır.

**Şiir: Oruç Aruoba

Sevgiyle kalın… Leyla