İçimdeki fırtına

Fırtınalarım var. Hortum gibi kendi etrafında dönen... yakıp yıkan... Bir türlü nereye gideceğini bilemeyen ve hep gitmek isteyen... 

Hergün yeni denemelerim yeni heyecanlarım ve birtürlü ilerleyemeyişlerim var. Birçok ismi var... Başarı korkusu, başarısızlık korkusu, inanç eksikliği, cesaretin yoksunluğu.. 

Kırılamayan... birbirine kenetlenmiş... üzeri pas tutmuş zincirler... Kopasım var ama... bırakamayasım da var.. 

Şöyle açsam kanatlarımı... endamımı görsem... atlasam uçurumdan... düşerken birden uçmayı öğrensem... yükselsem... bir rahatlasam... bağırsam... sesim yankılansa... 

Sonra da... bu muymuş? desem... Şöyle bir gülsem... pis pis...