- Kategori
- Şiir
İçimdeki ses

Senle başbaşa kalırım çoğu zaman...
Yalnız sen dinler ve anlarsın beni
İçimde ki ses,
Ruhumda ki nefes.
Cevapsız sorularıma,
Sahipsiz yanıtlar verirsin
Ne ben tasdiklerim, ne sen
İçimde ki ses,
Ruhumda ki nefes.
Bedenim çalışırken bile
Ellerim meşgul iken olağan işlerle
Sessizliğime, sessiliğin karışır
En çığırtkan hallerini
Yalnız ben duyarım.
İçimde ki ses,
Ruhumda ki nefes.
Daraldığım anlar olur,
Beni boğan havayı sende teneffüs edersin
Başka bir sığınağımız yoktur
Kaybolur gideriz yalnızlığımızda.
İçimde ki ses,
Ruhumda ki nefes.