- Kategori
- Şiir
İhtiyar yüreğim
-Kaldırır mı bir sevda daha yüreğim? Onu bilemem...
-Bir tekne sevdasında açılırken denize seni öyle sevmek vardı.
-Hırçın dalgalar seni fısıldardı kulağıma sessizce, sen denizi seyir ederken.
-Bir bahar düşlüyorduk seninle; ısıtan ama yakmayan,
-Ah bu ihtiyar yüreğim, deli yüreğim
-Gözlerin rengini denizden çalmıştın, ufak ufak muhabbete koyulur unutu verirdin beni.
-Denizi kıskanırdım gözlerinde, ve öyle ki deniz olmak vardı masmavi gözlerinde.
-Adını sen koymuştun düşlediğimiz baharın...
-Çekerken kürekleri ellerim, bir yandan da yüreğim demir atmak istiyordu
-Ah bu ihtiyar yüreğim hiç uslanmadı, ama hiç
-Güneş batmak üzereydi ve yine akşam vakitsiz gelmişti, oysa doyamamıştık bir birimize...
-Bu eller nasıl olurda senden ayrılmak için kürek çekecek...
-Yine akşam seni benden almıştı, yoktun karşımda içim burkuldu, biliyordum gideceğini
-Hergün olduğu gibi yine zamansız gittin, elveda bile demeden, yarın aynı saatte burda olurmuyum bilemem?
-Bu ihtiyar yüreğim tekrar seni görür mü?Bilemem...
-Bu ihtiyar yüreğim hergün sen aynı saatte giderken, ölüyordu yüreğim...
-Elveda sevgili elveda deniz elveda ey ihtiyar yüreğim...Ben gidiyorum.