Hasret Şehri

Şimdi gidiyorum,

Bir şehir bırakıyorum ardımda,

Sensiz, bensiz,

Hayalsiz, geleceksiz,

Hiçbir şeysiz.

Seni bana uzaklaştıran, aynı zamanda da yakınlaştıran.

19'luk hallerimi, şiirlerimi, özlemlerimi bırakıyorum giderken.

Sana yakınlaşamıyorum bu kez,

Senin olduğun şehire gelirken.

Git gide kopartmaya çalışıyorum kendimden seni,

Git gide uzaklaşmaya çalışıyorum senden,

Uzaklara gittikçe daha bi özlüyorum seni,

Daha bi dokunmak istiyorum sana,

Daha bi masum buluyorum seni bu uzaklıkta,

Daha önceleri 'geliyorum' demek daha doğru olurdu,

sana yaklaşırken,

Şimdi ise gidiyorum bu şehirden.

Aynı otobüs camından bakarak,

Aynı caddelerden, aynı yol çizgilerinden,

Aynı şehire, içinde senin olduğun,

ve benim burada 'içinde senin olduğun' dan daha anlamlı bir sıfat bulamadığım şehire.

Gelirken gördüğüm tanıdık yerlerde görüyorum yüzünü,

Kafamdan atmaya çalışıyorum,

Olmadığını, artık olmayacağını sokmaya çalışıyorum şu koca kafama.

Dinletemiyorum,

Başka birini buluyorum sonra, onun siluetinde de görüyorum seni,

Olmayacağını biliyorum bir daha bu şehirdeki hasretlerinde, vuslatlarında.

Şimdi gidiyorum, senin hasretinle yaşadığım şehirden, senin vuslatının olmadığı bir dünyaya.

Sensiz, bensiz,

Hiçbir şeysiz.

Hiç.

...

23.07.2008 11:48 / Muğla

Yorumlarınız için teşekkürler.

Artık herhangi bir sayfaya baktığımda daha net bir görüntü oluşuyor. Her yazıda 'sen'i görüyo..