Yalnızlık

Gecenin bir saati dinlediğim bir şarkı yazı yazmaya itti beni.

Birden bir şehire götürdü bu şarkı,

Yanımda arkadaşlarım ve ben gurbetteyim, hasret çekiyorum,

Uzak kalıyorum bu arkadaşlık ortamına,

Sanki herkes, herşey yabancı bana,

Ya da ben uzaklardayım,

Sorulan soruları kısa cevaplarla geçiştiriyorum.

Onlar gülüyor, şakalaşıyor,

Yanımdaki arkadaş bir kıza gülümsüyor,

Yanımdaki kız bana birşeyler anlatıyor,

Ben,

Yok yok ben burada değilim,

Burada olmamam lazım diyorum.

Uzaktayım, hem de çok uzakta.

Fotoğraflar çekiliyor,

Sevgili olanlar elele tutuşuyor,

Bana soruyorlar,

Ne oldu?

Susuyorum.

Bana yine ısrarla soruyorlar,

Bir sevdiğin mi var? Nedir bu halin?

Evet, var çıkamıyor ağzımdan da, gözlerimle cevap veriyorum.

"Bilmiyorum".

Birşeyler anlatmamı bekliyorlar.

Yarıda bırakıp herşeyi, geldiğimi anlatamıyorum.

Nasıl anlatılır ki.

Neyse..

Çıkıp gidiyorum bu şehirden,

Ve ardımdan çalan aynı şarkının nakarat kısmına denk gelerek,

Ve bu kadar da tesadüf mü olur diyerek,

"Eğer aşk buysa, sevgi buysa,

İstemiyorum!..

Bu şehir sensiz yaşanmaz oldu,

Dayanamıyorum!.."

Diyorum yine şimdiki gibi,

Geldiğimde seni bulamayacağımı bilmeyerek.

...

08.08.2008 04:08 / Sakarya

Yorumlarınız için teşekkürler.

Artık herhangi bir sayfaya baktığımda daha net bir görüntü oluşuyor. Her yazıda 'sen'i görüyo..