İki şiir arasında 40 yıl

''Sabahleyin Sokaklar


Bambaşka olur sabah sokaklar
Çöpçü vardır sokaklarda
Ve üşüyen ameleler.
Çöpçüler vardır sokaklarda;
Hepsi sıla hasreti çeker.
Türkü söylerler
Bıyık burup, çöp kokan elleriyle
Küfrederler.
Pislik ve ümit kokar sabahleyin sokaklar,
İnsanların yüzlerinde okunur iyilik.
Çöpçülerle ameleler vardır sokaklarda,
Yüreğime dokunur.''

1956'da 17 yaşındaki genç adamın yüreğine dokunan insan sevgisi hiç bırakmadı onu. İki şiir arasına sığan 40 yılda bir sanatçı, bir siyaset adamı, bir devlet adamı ve bir barış gönüllüsü çıkardı bedeninden. Ve 40 yılın sonunda "filleri kuyruğundan çeken " bir kahramanın "veda"sı oldu son şiiri.

''VEDA

Çok ileri bir tarihte
Çok yaşlı olarak
Sessizce ayrılmalıyım
Kimseye pek gözükmeden
Ve kimseyi rahatsız etmeden.
Masamın üzerinde
Dünden kalan işler
Tamamlanmamış yazılar
Okunmayı bekleyen kitaplar
Ve anılar ve umutlar.
Filleri kuyruğundan çekerek
Tepeleri aşırtmaktı görevim
Günler bitti filler tükenmedi
Ben elimden geleni yaptım
Gerisini siz tamamlayın.
Boşa geçmedi hayatım
Daha fazlası olabilirdi ama
’Buna da şükür’ demeliyim
İşte sevgili dostlar
Ben böyle veda etmeliyim.''


"Kimseye pek gözükmeden ve kimseyi rahatsız etmeden" sessizce edilen vedanın üzerinden 3 yıl geçti. ''Tamamlanmamış yazılar'', ''okunmayı bekleyen kitaplar'', ''anılar'', öksüz 3 yıldır.

Siyaset, beyefendiliğini, saygın kişiliğini, diplomatik barışcılığını çok özlüyor. Sanat, bilgi ve birikim zenginliğiyle paylaştığı şiirlerinden, kitaplarından yoksun 3 yıldır.

Dostluğun, barışın simgeleri Zeytin dalı ve güvercinle.. Denizlerin ve gözlerinin mavisiyle...Yüzünden eksik olmayan tebessümüyle kalplerimizde, tarihin başarılı sayfalarında yaşıyor.

Ölümünün üçüncü yılında İsmail Cem'i sevgi, saygı ve rahmetle anıyorum...



resim kaynağı: www.kenthaber.com/.../2007/01/24/00154434.jpg