İkinci sürpriz

Ruha etki eden güzel duygular, sağlığımıza yansıyarak olumlu yönde etki yapıyor. İşte bugün yaşadığım olay nedeni ile canlı kanıtı benim.

Her sabah genelde saat 5.30 civarında kalkıp evi havalandırıp, mutfağa geçip o günkü yemekleri yapar, kahvaltıyı hazırlar, eşimi saat 7.30 da kaldırırım. Fakat bugün sağlık sorunlarım nedeni ile ağrılarım arttı yataktan kalkmak istemedim. Neticede istemeyerek saat 7 civarında mutfağa geçip hazırlıklarımı yaptım. Kahvaltıdan sonra uzanıp TV. Haberlerini izlerken cep telefonum çaldı: “Alo Hoca hanım, ben Mehmet Burakgazi, evde misiniz, müsaitseniz ziyaretinize gelmek istiyorum?” Deyince inanamadım, şaka yapıyor zannettim ve : “Buyurun, neredesiniz?” Diye sordum. “Durun ben kaptana vereyim, ona adresi tarif edin.” Dedi, adresi verdikten 10 dakika sonra zil çalındı, baktım karşımda uzun boylu, fotoğrafındakinin aynısı olan beyefendi. Sayın Mehmet Burakgazi, dostça gülümseyerek elimi öptü. İşte o an inanın tüm hastalık ve ağrılarım yok olmuştu. Yukarıda da bahsetmiştim ya. Ruha etki eden güzel duygular, sağlığı da olumlu yönde etkiliyor. Eşim de arkadaşımın gelişine çok sevindi mutlu oldu. Hemen Milliyet Blog yazarlarından kardeşim Refik Başdere’yi arayıp kendisini misafirimizle konuşturdum. Zaten telefonla konuşuyorlarmış. Sağ olsunlar Sayın Burakgazi hatırşinas, sevecen, dost ve arkadaş kıymeti bilen saygılı bir beyefendi.

Kendisi amcasının oğlu Sayın Suphi Burakgazi’nin ani rahatsızlığı dolayısı ile dün akşam Mersin’den yola çıkıp, o kadar uzun yolu göze alıp Ankara’ya gelmiş. Hastasını ziyaret edip, gelmişken bizi atlayıp geçmek istememiş. Ziyareti ile hem beni hem de eşimi onurlandırdı, çok memnun olduk. Şu vefaya bakınız, işte akrabalık, arkadaşlık ve dostluk buna denir. Şu devirde evlat ana, babayı, baba evladı tanımazken, bu kadar vefalı insanları da canı gönülden kutlamak gerek.

Sayın Arkadaşım telefonla beni eşi ile de görüştürdü. Hanımefendi ile telefonla dahi olsa görüşmek mutlu kıldı. Çok kısa bir ziyaret oldu, öylen yemeğinde kısa bir sohbet ve akabinde kardeşim Refik bey kendisini gideceği yere bıraktı.  Hasta olan Amcasının oğluna acil şifalar dileriz, inşallah kısa sürede sağlığına kavuşur.

Milliyet Bloğa bir kez daha teşekkürler, böyle kalıcı, vefakâr arkadaş ve dostluğa vesile oldukları için.

NAHİDE ÇELEBİ