İletişim türleri ve kişilik sınırı

Yaşamın akışında insanların ikili veya çoklu iletişimleri oluşur.

İletişim; bakarak veya bakışarak, söyleyerek veya konuşarak, muhataba yazarak veya karşılıklı yazışarak, ortama deklere ederek veya polemik üreterek gerçekleşir.

Her bir tür iletişimin sonuçları da tarzına uygun oluşur. Bakışınız, söylediğiniz, yazdıgınız veya ortama deklere ettiginiz olumsuz ise tepki görürsünüz, gerilim üretirsiniz, olumlu ise iletişim gelişir ve güçlenir.

İletişimin türü veya boyutu ne olursa olsun yapan yaptıgını kendine hissettiği zaman rahatsız olmuyorsa sorun olmaz, rahatsız olacağı bir durumsa tepkiyle karşılaşır. Çünkü kimse bir digerinin kişilik sınırlarını çiğneme veya çiğnenmesine çanak tutma hakkına sahip değildir.

Kimse bir diğerinin saygınlıgına tecavüz veya özel sınırlarını zorlama hakkına da sahip değildir.

Özetle, medeni olmak; kişinin çizdiği sınırlara saygı duymaktır. Kişi ne zaman birinin sınırlarını ihlal etmeye kalkarsa, aynaya dönüp kendine bakmalı ve bunu niye yapıyorum diye yanıtlayabilmelidir. Saf dilikten mi? kıskançlıktan mı? Ya da ne yaptığını bilemeyecek kadar aptallıktan mı?

Ben zaman zaman günlük yaşamın gerçeklerini kurcalayarak yazıyorum. Çünkü; yaşam yıldızlar gibi düzenli, bir şiir kadar, bir roman kadar tasarlanmış değil. Yaşam doğaçlamadır ve her gün farklı tür insan davranışları ile muhatap olunmaktadır. Ne yazık ki içinde mizah çok az olduğundan degerlidir hatta pahalıdır.

Yaşam doğaçlama değil midir?