İlhan İrem neden patladı?

"Ne bağırıyorsun?" sitemi ile başlayan yazısında..

"Sabah akşam evimizin içinde senin bağırtılarını duymak zorunda mıyız?" sitemi ile devam etti yazısına..

"Atatürk'ü aldın, ışığı aldın, sevgiyi aldın, vicdanı aldın. En başta özgürlüğü aldın. Hayatlarımızı, mutluluğumuzu, geleceğe dair umutlarımızı aldın!..." deyip patladı İlhan İrem.

İlhan İrem'in konserlerini kaçırmam. Konser bitimindeki gözlemlerimi yansıtan yazılarım arşivimde duruyor.

İrem, sahnede sadece yorumlarıyla değil hayata dair düşünce ve duruşunu da gözlemleyebilmeniz mümkündür sahnedeki duruşuyla..

Şevval Sam da iyidir bu konularda. Bu topraklarda yaşayan tüm etnisite kültürlerini müzik yorumuyla harmanlayıp topluma sunmasını becerebilen çok yönlü sanatçılardan dır.

Tarkan ise doğa ve çevre konularında duyarlı, topluma sadece müzik yurumlarıyla değil sivil toplum örgütleri ile de çalışmalar sürdürdüğünü biliyoruz..

Bu üç insan benim için değerli.

İlhan İrem'e dönersek..

Geç bile kaldığını düşünuyorum başkaldırısında..

Evet bu bir başkaldırı dır..

Bir sanatçının yapması gereken bir eylem olduğunu düşünuyorum..

Elbette patlamalıydı İlhan İrem daha iyi besteler yapması daha iyi yorumlar yorumlayabilmesi adına..Besteleriyle toplumu daha fazla aydınlatması adına..

Aslında İrem'in isyanı sisteme dir..

Sistemin, insanlar üzerindeki baskılara isyanı dır.

En önemli değerlerinin yitimine dir isyanı. 

Geleceğe dair umutların yitimine isyan edip patladığını düşünuyorum İlhan İrem'in..

Benim her zaman söylediğim bir şey var. 

Sistemin acımasız yönünü değiştirecek olan sanat ve sanatçılardır.

Hatta savaşların önünü kesecek ve yok edecek ancak ve ancak sanat olduğunu düşünuyorum..

İlhan İrem taşın altına elini soktu. Geri dönüşü yok artık..

Taşı birlikte kaldıracak sanatçılara ihtiyaç var.

Gelin hep birlikte 'Ronesans' diyelim..

Sanat'ta Ronesans ile kurtulabilir ancak ülkeler..

Peki neden sanat?

Sanat  insana doğru düşünmeyi öğretir de ondan..