İlk Buluşma Sonrası

İlk buluşmaydı ve sen İstanbul’dan güzeldin
Uzun yollara giden bir otobüs alıyordu beni
Ve sen yığılıp kalıyordun bir duvarın dibinde
Ellerinin sıcaklığı ellerimde kalmıştı oysa

Terminale ağır bir akşam iniyordu ağırdan
Koyu bir hasret kokusu sarıyordu her yeri
Hava puslu, gözlerimiz yaşlı, yüreğimiz yaslı idi
Buluşma bitmişti, artık kahreden ayrılık faslı idi

Bir vapurda hissetmişim ilkin ayrılık acısını
Martı çığlıkları dindiremiyordu gönül sancısını
Bahçe kaybetmişti en güzel goncasını
Hiç çekmemiştim sensizliğin buncasını

Şimdi
Bütün şehirlerden dönüp yine sana geliyorum
Sensizlik öyle bir susuzluk ki kanamıyorum
Ve kapındayım. Geri çevirme beni. Kapıyı aç.

Bursa, 26 Ekim 2006, 15.26