İlk yarı : Sıfır-sıfır

Maçı bekleyen ve izleyen tüm Fenerbahçeliler gibi ben de bu akşam hayal kırıklığı yaşadım, önceki deneyimlerde de olduğu gibi Fenerbahçe, ne zaman favori gösterilse iyi oynamıyor, popülarite ters motivasyon oluyor bizim Kanaryalara. Tüm gazeteler ve spor yazarları, açık ara farkla, %90 Fenerbahçe kazanır, dediler. Bahis şirketleri hiç şans tanımadı onlara. Her yerde küçümseyici yazılar yazdılar. Bu kadar sıkıştırılan Aslan da pençe atacak tabii ki!

Rakip bilenmiş de bilenmiş, kendi sahalarında gibi at koşturdular ve saldırgan oynadılar, hele o terminatör Servet, Semih'in yere yıkıp sakatlayınca ve 37. dakikada zorunlu olarak oyundan alınınca teknik direktör Zico'nun tüm hesapları altüst oldu. Servet'i kınıyorum, bu yaptığı ne ilk ne de son olacak, kaç sporcuyu sakatladı şimdiye dek ve nedense hiç kart bile görmüyor, çoktan maçtan atılması gerekti. Üstelik kaç yıl birlikte oynadı o arkadaşıyla. Ne bitmez kini varmış eski takımına karşı!

Hakem Fırat Aydınus, birçok futbolsever gibi benim de en beğendiğim ve güvendiğim hakemdir, ama bu maçta rakip oyunculara çok tolerans gösterdi. Aşırı motive olmuş bir takıma karşı biraz lakayt oynadı bizimkiler. Belki de bir taktik, bilemeyiz. Gol yememek adına tedbirli oynadılar, topu oynama oranı % 55'ti, ama pozisyon ve şut sayısı azdı, diğerlerinin saldırması normal, ortalığı boş buldular ve deplasmanda gol atmak avantaj getirecek. Mücadele vardı, gol yoktu maçta, kaleci Volkan iyi günündeydi, birçok pozisyonu kurtardı.

İleri uçta Semih'in erken değiştirilmesi sonucu görev alan Kezman, çok yalnız kaldı, bir-iki zayıf pozisyon da kalecinin kucağına gitti. Ne diyelim, henüz bitmiş bir şey yok ama işi zora soktular, gerçi Fener, zoru sever, ben yine de bu sonucu 2-1'li galibiyete yeğlerim. Belki de onları olumsuz motive edecek bu durum.

Yerli oyuncularla çıkan ve sakatlıklar yüzünden hep mağdur görülen Cimbom ( aslında o kadar da değildi, yine herkes vardı sahada) Brezilya Milli Takımıyla oynuyormuş gibi havaya girdi. Bizim Brezilyalıların da en düşük tempolu maçı bu oldu. Mehmet Aurelio, çok pas hatası yaptı. Ben en çok Selçuk ve Volkan'ı beğendim. Alex, kendine yapışan Mehmet Topal'dan bir türlü kurtulamadı. Son maçlarda gol yollarını bulan kanatlar, bu maçta kırık kaldı biraz. Gökhan Gönül ve Deivid de bencil oynadılar, gol atalım havasına girmişler. Lugano, hiç gereksiz yere iki sarı kart görerek oyundan atıldı, son 10 dakika Selçuk savunmaya geçti.

Yine sevindirici olan, maçta olumsuz bir durum olmaması ve konukseverliğin üst düzeyde olması, Cimbomlu seyircilere çay ve su servisi bile yaptılar, onlar kafalarına atmışlardı Ali Sami Yen'de. Maç sonunda herkes birbirini kutladı. Ve her iki Adnan Bey de, yaptıkları açıklamalarda dostluk adına teşekkürlerini bildirdiler, bu bile bizim açımızdan artı puandır, olaysız, küfürsüz, dövüşsüz ve golsüz (!) bir maç!

Tribünlerde Brezilya Milli Takımının teknik direktörü Dunga da vardı, belki de onun orada olması oyuncularda gerginlik yarattı. Kadro açıklandığında yeni transfer Maldonado'nun adı yoktu, maçı o da izledi, olsaydı nasıl olurdu, bilemem. Birkaç dakikalık bölümde girse aslında iyi olurdu, seyirci ile tanışırdı.

Neyse sağlık olsun, yenmesek de yenilmedik ve 35 maçlık seriyi tamamladık Kadıköy'de. Birçok kişi gibi ben de farklı ve bol gollü maç bekliyordum, kısır bir maç oldu, yorumcular hep diyorlar ya, "iki ayaklı kupa maçları, lig maçlarından farklı değerlendirilmeli," diye. Doğru. Rövanşta inşallah diyelim, biraz daha bekleyelim!

Haydi geçmiş olsun kanadı kırık KANARYALAR ve KANARYASEVERLER! Üzülmeyin maçlar ve rekabet bitmez!

Sağlıcakla kalın!

Resim alıntıdır:
http://www.fenerbahce.com/