İmralı'daki Akrebe

Sen: 

Kana ateşe doymayan,  

Masum ölümlerin ayincisi. 

Sen: 

Zorbalığın, ihanetin, soysuzluğun 

İnsan bedenindeki kör bilinci. 

Ne bağımsızlık, ne özgürlük,  

Ne de yeni topraklar amacın. 

Senin nasıl mutlu olduğunu bilirim ben. 

Kurşun attıkça, bombaladıkça 

Duyduğun tek bir ses vardır 

Bu sadizminin doruğa ulaştığı andır. 

Yoktur başka amacın; 

Yeter ki uzun tırnaklı, kıllı elinde 

Şaklasın kırbacın. 

Eziksin, küçüksün,  

Salgınlar yaratan mikropsun 

Zehrini şarap sanan akrepsin. 

Zehrini şarap sananlarla 

Hain ölümlerin destanını yazan 

Kapkara bir mürekkepsin. 

Başın kopsa gövden ayakta kalır 

Çünkü diyalektiğin kuralıdır 

İyilerin kanını emen kötüler 

Vardır, var olacaktır. 

Ne ki başka bir kural daha var 

Kötüler tekrarlasa da hep kendini 

Bir gün biri, bir gün öteki… 

Adaletin sıraya koyduğu 

Defterini dürdüğü,  

Barbar ve kan emici sürü,  

Er geç yok olacaktır. 

Diyalektiğin kuralını adalet 

Yüreklerdeki vatan sevgisi 

Namludaki son kurşun,  

Bozacaktır. 

Nasıl da bulursun işbirlikçilerini 

Nasıl da bulursun soysuz takipçilerini 

Zayıflayan ulusların ölü sevicilerini 

Nasıl da bulursun,  

Ana dili gibi konuşan Akrepçeyi. 

Nasıl da bulursun ölüm kelimesini uzatan,  

Ölüm kelimesine hiç nokta koymayan 

O çarpık lehçeyi. 

Senin ezik; sümüksü varlığına 

Dev aynası tutmuştur çünkü 

Kuklacının güdümlü hainleri 

Ama biz de bakarız o aynaya 

Senin şişkin kurbağa bedeninin yanı sıra 

Bizim için de devleşir birileri 

O aynada görürüz; 

Zalim ölümlerin alıp koparttığı 

O genç, o sevgili bedenleri. 

Sen kana ateşe doymayan 

Masum ölümlerin ayincisi 

Zorbalıktan aldığın o sarhoş keyfi 

Şarap diye içtiğin o masum kanı 

Kusturacaktır sana 

Bu vatanın özgürlük bilinci. 

Senin gibiler alevlerle beslenir,  

Ateşlerle semirir. 

Ama bilmezsin sen; 

Seni besleyenler de bilmez. 

Ateşler ocaklara düştükçe; 

Alevler dört bir yanı sardıkça 

Senin de daralır çemberin 

Seni de gelir bulur kaderi 

Ateşteki hain akrebin. 

Eninde sonunda 

Zehrini boşaltırsın kendi damarına 

Tüm hainlerinle birlikte,  

Yenilirsin insanlık onuruna. 

Dev ayna parçalanır; 

Hiç büyütmeden, dosdoğru ve dürüst 

Bizim güneşimizi yansıtır. 

Masumlarımız, şehit kuzularımız 

Soğuk toprak altında,  

Aynı güneşle ısınır. 

MERAL GÜVENTÜRK