İmtihan sonucu

Yavrum imtihana gitti sorsanıza nasıl bu güne geldin nasıl mı çıktım yollara dar insan geçemeyecek yolun başında onu dünyaya getirdim belki suç neden doğurdum. Evet sevmek benim olsun, onunla arkadaş olmanın, onu sevmenin, yalnızlığımı paylaşmayı, benimde koca dünyada benden sonra bir canlı bırakmak istediğimden. Onu çok seviyorum o benim göz pınarlarımdan yakın, canlı sevgi dolu sevmeyi, ikramı, kıymeti, doğru ve eğriyi muhakeme etmeği geleceğe olan düşüncelerini dinlerken, çalışırken incecik bedenin nasıl uykusuz yorgun yarı aç yarı tok geçirmesini hepsi tammış gibi mutlu gülümseyen çok şükür’ ü ilke edinen yavrumda ne eksik diye hep düşünmüşümdür, de şimdi bir başka düşünür oldum .

Gelecekte nasıl olur yaptıklarımdan eksik olan yönleri için; acı çeker mi?. Belki de kendine göre haklı yönler bulur sanırım içindeki güzeli bulma isteği, her şeye munis yaklaşması sevindirici, ayrımcılıktan uzak daha çok birleştirici yanı gözlerimi nemlendiriyor. Bir insan bu kadar verici olur, aynı zamanda verdiklerinden böylesi mi? Mutlu olur derim

Severken kişiye hak tanımak ona göre yaşama hakkı vermek gibiymiş, belki yaşam adına farklı görüş, fazla sahiplenmenin insan doğasına aykırı olduğu, sevmekle kabullenmek taraf olmak bunlar aslında çok farklı sebep neticeler doğuran düşünceler olsalar da mutlaka ayrı olarak incelenmesinde kişilerin hak ve özgür irade yanında yer almasının faydaları da görülür

Kanısını onunla tattım. Her bireyin kendi özel düşünceleri için de çalışan, düşünen, üreten derleyip toparlayan beyne sahip oldukları, belli bir işleri olmasa da fikir gelişimi yönünden donanımlı oldukları gerçektir..