İnanç özgürlüğüne dair...

"Demokratik bir ülkede yaşıyoruz. Herkes istediği şeye inanmakta özgürdür. Kimse kimseye karışamaz." İlk söylendiğinde kulağa ne kadar hoş geliyor değil mi? Bunlar çok doğru diyoruz. Kimse kimseye karışamaz. Adamın sana görünürde bir zararı yoksa ona karışmaya hakkın yok.
Soru: Bunu neye dayanarak söylüyorsun?
Bu sadece tek taraflı dünya inancına sahip olanlar tarafından geçerli olan bir görüş, bir inanış olabilir. Bizim inancımızda ise, herkes birbirinden sorumludur. Nasıl ki komşusu aç olan bir müslümanın, kendisi tok olarak uyuyamazsa ve küreselleşen dünyada "komşu" ifadesi çok daha uzak mesafeleri kapsayabilirse, gücü kuvveti yerinde olan, akli melekelerini kaybetmemiş hiçbir müslüman da sadece kendine müslüman olamaz. Bu hakka sahip değildir.
Kendini kurtaran kaptan. Bana dokunmayan yılan bin yaşasın tarzı düşünceler bunlar.
Demokrasi savunucusu saygıdeğer okuyucular. Humanist ama tek taraflı dünya inancına sahip bir insan, başkalarının rahatsızlığından, açlığından, tokluğundan acı duyar. En iyi ihtimalle onlara yardım etmeye çalışır. Gerçek bir müslüman da bunu hisseder ama bununla yetinemez. Evet, bu dünya önemlidir, sıkıntı insanı üzer, yer bitirir lakin aslolan öbür dünyadır. Orada çekilme ihtimali olan sıkıntı, fanilik kavramı sona erdiği için sonsuza kadar sürebilir. Biz bunu es geçemeyiz.

Öbür tarafta, bir yakınımız boynumuza yapışıp "Niye beni uyarmadın?" dediği zaman ne gerekçe öne süreceksiniz?
"Şey, demokrasi ... ya da özgürlük." dersen, "Ne diyorsun sen! Nedir bu çektiğim acı" demez mi sana?

Hassas bir konu mu? Evet, düşündüğünüzden daha hassas ama ondan daha fazla ciddi ve üzerine eğilmemiz gereken.

Sizden ne para pul istiyoruz, ne de bir iyilik. Tek niyetimiz Allah rızası. Sizin de yaşamınızın hakikatini yaşamanız ve cennet nimetlerinden mahrum kalmamanız.

Bunlara layıksınız, yeter ki 2 kuruşluk dünya zevkleri için gözünüzü içeri çevirmeyin.

Burası hikmetler dünyası.