İncir Çekirdeği-Şampiyonluk

Orta boylu normalden birazcık fazla kiloluydu. Şef garsondu, işinde bayağı iyiydi. Derken Nonda golü attı. 3-5 Galatasaraylı içtiklerinin etkisiyle tezahurata başladı. O hemen plazmanın önüne geldi, “Beyler sakin olun!” dedi. Olaya el atmasaydı ortalık karışabilirdi. Yüzü hiç gülmüyordu. İçimden “Kesin Fenerli bu, gıcıklığından yapıyor.” diye geçirdim. Maç bitince müşterilerin çoğu gitti. Yanına gittik. Hangi takımı tuttuğunu sorduk. Fanatik Galatasaraylıymış. Neden hiç sevinmediğini sorduk. Nihayet gülerek:

-İşle duyguları karıştırmamam lazım. Çok sevindim kazandığımıza, hele son müşteri gitsin kutlamamı yapacağım, dedi.

***

-Abi ben İddaa’yı çözdüm, dedi. Bu hafta 100 yatıracağım. 1’e 4 verse, 400 alacağım. Tüm kazandıklarımı sonraki haftaya değerlendireceğim. 1. hafta 400, 2. hafta 1600, 3. hafta 6400 ve ay sonunda araba parası cepte, dedi. Arabayı aldı ama İddaa’dan değil, kenara koyduğu parasından. Geçen hafta sonu tekrar gördüm. O gün İddia’ya 200 lira ayırmış. Tutturursa arabaya CD çalar alacağını söyledi.

-200 lira ile zaten bir CD çalar alırsın, dedim.
-Sen de haklısın, dedi.

***

-Şef gel sana yeni formamı göstereyim, dedim. Şampiyon olunca giyip tur atacağımı belirttim. Şef Trabzonspor taraftarı. Formayı gördü hemen üstüne giydi:
-Çok güzelmiş, ah ah biz ne bu gidişle 25 yıl sonra giyeceğiz şampiyonluk formasını, dedi sinirli bir şekilde.

***

Galatasaray sağdan dolduruyor, soldan dolduruyor, Servet ileri çıkmış yerine Mehmet Topal geçmiş. Stres stres üstüne. İçimden gitti şampiyonluk diyorum. Derken Servet direkten seken topu içeri atıyor. Üstümden yük kalkıyor. Lavaboya gidiyorum aynaya bakınca bir de ne göreyim? Yüzüm ter içimde kalmış elbisem yapışmış. Ne Fenerbahçe maçı ne başka bir maç en heyecanlı maçım Denizlispor maçıdır. Biraz da yarı ayarında Sivasspor maçında terledim. Ancak Denizli maçının yeri bende farklıdır. Sanki topu ben oynadım.

***

Gençlerbirliği OFTAŞ karşılaşması başlamak üzereyken amcaoğlum:

-Durun, dedi.
-Hayrola?
-Biz Sivas maçında böyle oturmadık. Emmioğlu sen Şef ile yer değiştir. Şef ile yer değiştirdik. Sivas maçında nasıl oturduysak o pozisyonda oturduk. Taraftarlık işte sanki bizim doğru dürüst oturmamızla maç kazanacağız. Futbol seyircisinin böyle takıntıları vardır. “Oraya gitmeyelim uğursuz geliyor bu maçı falanca yerde seyredelim orası daha uğurlu.” Diye dolaşıp duruyoruz. Madem böyle takıntılarımız var kendi takıntımı açıklıyorum. Galatasaray’ın maçlarına Şef’i götürüyorum. Çok uğurlu geliyor. Bu sene onu götürdüğüm tüm maçları kazandık. Her ne kadar kendisinin girdiği iddialarda büyük kayıplar olsa bile kendisi bana uğurlu geliyor. Şef o kadar çok kaybetti ki futbolu hiç sevmeyen, anlamayan Seçim bile bizi gördüğünde, “Sizin hepinizle iddiaya gireceğim.” dedi.

***

Büyük Fenerbahçeli Ali’yi gördük. Trabzonspor maçını seyretmeye gitmemiş. “Ben kaybedeceğim iddiaya girmem.” dedi. Saçını sorduk, kestirdim falan dedi ama kestirmemiş. Saçını kesip fotoğrafını yayınlayacağım.

***

Şampiyonluk turu atarken karakolun önünde nöbet tutan bir polis gördüm. Konvoy yapanları büyük mutlulukla seyrediyordu. Vazife işte. Bir selam verdim, gülerek karşılık verdi.

***
Televizyonda seyrettim. Barış Özbek Almancı. Çocukken Galatasaray’ın maçlarını babasıyla seyreder şampiyonluklarda sevinirlermiş. Şimdi babası Almanya’da oğlu bir zamanlar sevindiği takımda direk oynayan bir futbolcu olmuş. Şampiyonluk kutlamalarının tam ortasında. Döngel Karhanesi filminde bir sahne “Bir babanın iftihar vakti.”

***
Yönetim, futbolcu, taraftar
Şampiyonsun Galatasaray, MAŞALLAH