İndirimli günler

Aylardır geliyorum diyerek ekonomistlere saç baş yolduran, şirketleri bir dalga ile yere seren, güçlü ekonomileri önlem almaya iten küresel krizin şiddeti giderek artıyor.

Ve kriz fırtınası artık kasırga şiddetinde esmeye başladı. Maalesef bu durumun farkında olmayan ya da olmak istemeyenler var. Olsa ne yazar ki. “Hamdolsun” bize bir şey olmaz, biz krize karşı dirençliyiz diyenleri bile ekonomik kriz yavaş yavaş etkisi altına almaya başladı.

Onlar işin ciddiyetinin farkındalar mı? Yoksa değiller mi? İşin ciddiyetinin farkında olduklarını sanmıyorum. Çünkü farkında olsalar feryatlara kulaklarını tıkamazlar çare arar, çözüm üretmeye başlarlardı. Ama nerde. Gemicikleri mısır dolu ve seyir halinde dev dalgaları sağa sola savurarak ilerliyor. Bu durumda krize karşı “hamdolsun” sözü ile önlem aldığını sananlar için krizin “çatırtıları” etkili olur mu bilinmez.

Ancak bu ekonomik krizin “kırmızı başlıklı kız” öyküsünü okuyarak ya da “polyannacılık” oynayarak atlatılamayacağı bir gerçek.

Kapanan işyerleri, geçim derdinde olan dar gelirli insanlar ve işini kaybeden yüz binler işin boyutunu anlatıyor olmalı. Basında yazılan çizilenleri dikkate aldığımızda 2009 yılında işsizlerin 8 milyona çıkacağı tahmin ediliyor. Bu rakamın ne anlama geldiğini birileri çıkıp anlatmalı. Alınacak önlemleri sıralamalı. Televizyon ekranlarında milletin gözünün içine baka baka ahkâm keseceklerine işinin gereğini yapmalıdırlar.

Bugün yine bir Pazar günü. Hava kapalı ve soğuk. Rüzgâr insanın yüzünde şamar gibi patlıyor. Yaşlılar paltolarına, gençler parkalarına sarılıp sarmalanmışlar. Sokaklar adam kaynıyor. Caddelerde sağlı sollu sıralanmış seyyar satıcılar “gelll vatandaş gelll” diye bağırarak tezgâhındakileri satmanın telaşında.

Devasa satış noktalarının camlarında kocaman puntolarla yazılı ve onlarca metre uzaklıkta gözünde rahatsızlık bulunanların bile kolayca fark edecekleri indirim etiketleri sıra sıra. Yüzde elliden yetmişe kadar uzanan indirimler söz konusu.

Eşimle beraber bir iki hafta önce fiyatını sorduğumuz bir kazağı indirimden faydalanıp almak için aynı satış noktasına gittik. Görevli bayana isteğimizi ilettik. Tamam diyerek bizi ilgili reyona götürdü. Kazağın fiyatını sorduğumuzda şoke olduk açıkçası.

Çünkü birkaç gün önce 29 YTL olan kazak bir anda 49 YTL oluvermişti. Ve aynı kazakta yüzde yetmiş indirim vardı. Mağaza yetkilileri indirim yapmışlardı yapmasına ama 29 YTL olan fiyatı 49 YTL’ye çıkararak. Ne güzel bir satış değil mi? Ne de güzel indirim (!). Bu kadarı insana parmak ısırtıyor. Benim yoksul insanım ise indirim var ihtiyaçlarımızın bir kısmını alalım diye çırpınıyor. Oysaki uyanıklar halkı başka türlü kandırıyorlar. Maalesef çoğu insanımız bu durumun farkında bile değil.

Evin yolunu tutuyoruz. Sokağımızda ise farklı bir telaşın olduğu görülüyor. Büyükşehir belediyesine ait kömür dağıtım araçları sokağımızı ziyaret etmiş. Her apartmanın önü üzeri “büyükşehir belediyesi” yazılı yeşil renkli kömür torbaları ile şenlenmiş. Bir cümbüş bir cümbüş ki görülmeye değer.

Daha fazla üşümemek için sokağın hayhuyundan çıkıp kendimizi apartmana atıyoruz.