İNSAN MİNİK BİR SERÇE MİDİR?..

Şu garip dünyanın varlığı insan; mini minnacık, minik bir serçe midir, nedir, nasıl bir varlıktır, dayanma gücü nedir, güçlü müdür, görünen güçlülüğü yanında tam tersine bir zavallı mıdır?..

-Çok güçlü müdür insan, yoksa tam anlamıyla aciz midir, bir o kadar da zavallı mıdır, her insan acınacak bir varlık mıdır, minnacık bir serçe kadar dayanma gücü var mıdır?..

Devletlerin hemen hepsinin orduları var, kimi ordular çok güçlü, kimileri de öylesine ordudur..

Eğitirler, donatırlar, güçlü hale getirirler ordularını ve istihbarat birimlerini..

Ama o da ne: Savaş sadece silah değildir ki, dün karnı doyan askerin, -ve her bir insanın- bugün de yarın da karnı doymalı, susadığında su içmeli, uyumalı, aklını yitirmemeli, korkusuz olmalı.. Peki bu mümkün mü?..

-Ukrayna'da dün akşam saatlerinden itibaren bombardımana tutulan Başkent Kiev, bugün de güne dumanlarla uyandı. Şehirde adeta oksijen kalmadığı söyleniyor.. (Sabah Gazetesi,18.03.2022)

Eğitimli ordular var, ateş gücü çok yüksek silah var; ama oksijen yok!.. Oksijen yoksa, ekmek, su, uyku, moral yoksa demirden insan olsan ne yazar!..

Başka bir haber:

“Ukrayna'dan korkunç iddia... İşte Rus askerlerinin eve dönmek için başvurduğu yöntem: Ukrayna Güvenlik Servisi, tabiri caizse gündeme bomba gibi düşen bir iddia ortaya attı. Bir Rus askerinin, annesi ile yaptığı telefon görüşmesini ele geçirdiğini belirten servis, Rus askerlerin, eve dönebilmek için Ukrayna mermileri ile kendilerini bacaklarından vurduklarını öne sürdü…”(hurriyet.com.tr / DIŞ HABERLER,Mart 18, 2022)

Asker de olsan dayanabilme gücün bu kadar işte… Her canlı yaşama içgüdüsüyle hayat yolculuğu yapar.. Asker de olsa ev, aile, eş, dost, gelecek arzusu ile hayata tutunur..

İyi de tarihteki bu kadar acımasız savaşa rağmen ve bu zamanda da ne yazık ki acımasızca yaşanan savaşlara karşın; ‘Ey dünya insanlığı, haydi gelin de şu savaşlara, ölümlere son verin; artık bugünden sonra değil bir tek savaşa, insanlığın bir tek insanının ölmesine bile fırsat vermeyin!..’ desek…

Yaparlar mı: Yapmazlar!.. Çünkü; ‘Bu dünya ve bu dünyada her ne varsa benim.’ diyenler var ve kıyamete kadar da böyle olacak..

-İnsan bir serçe midir; mini minnacık, minik mi minik bir serçe midir insan?!..

Babacığım, dünyadaki bütün kötülüklerin, savaşların, cinayetlerin dünya nüfusunun çok artmasından kaynaklandığını düşünürdü ve şunu söylerdi:

-Öldürmesinler, nüfus planlaması yapsınlar…

Yine bir yakınım var, sık sık haberleşiriz, görüşmelerimizin çoğunda bana, hüzün yüklü hali yansır:

-Bugün, benim ağlama günüm, der…

Bu yakınımın her günü, ağlama günü ne yazık ki..

Oysa biz insanlar, her zaman ve her şartta savaşçı olmalıyız..

-Allah, bugünlerimizi aratmasın, duasıyla yaşamalıyız..

Unutmayın: Dua, Allah’tan hayrımıza olanı istemektir..

‘Çocuk Ruh Sağlığı’ kitabının yazarı Atalay Yörükoğlu:

-Ruh sağlığı, dayanmaktır; çok ağır da olsa bütün zorluklara dayanmaktır, demiştir..

Ruh bilimcilerinin hepsi de bu görüştedir..

Bugün de böyle cümleler döküldü aklım ile fikrimden..

Bizler, Milliyet Blog yazarları olan bizler; kendimizi ve insan ile insanlığı sevgiye, yaşama azmine, her şartta iyi olmaya yönlendirebilirsek ne mutlu bizlere…