İnsanoğlu artık bir virüs mü?

Bir insanın hücreleri bir diğer insana başka bir gezegen gözüyle mi bakar acaba? Bir karınca için, ya da bir hücre için evrenin büyüklüğü, bizim algıladığımız ile aynı mıdır?

Hücrelerden oluşmuşsak ve her gün milyonlarca hücre ölüyor ve milyonlarcası doğuyorsa.

Ve bizi biz yapan yapı taşlarımız hücrelerimizse eğer;

Farkında olmadan hergün milyonlarca kez ölüp, milyonlarca kez yeniden doğuyoruz demektir.Ama benim anlamak istediğim başka şey:

Hücrelerimiz de bizim gibi varlık nedenlerini anlamaya çalışıyorlar mı acaba?Neyi niçin yaptıklarını , neyi niçin oluşturduklarının farkındalar mı?

Asıl sorum ise şu:

Atom, molekül, hücre derken son durak bizim görebildiğimiz, anlayabildiğimiz yapı mı? Yoksa bu sıralama sarmal olarak devam ediyor mu?

Yani bizler daha büyük bir varlığın yapı taşları olabilir miyiz? Moleküller arası uzaklık gezegenler arası uzaklıktan daha mı az sizce? Dünyanın uzayda bir nokta kadar olduğunun farkındayız artık. Büyüklük tamamen göreli bir kavram.Dünyanın nokta bile sayılamayacağı evren içinde insan oğlu hücre kadar bile değildir.

Bir böbrekte oluşan taşın moleküler düzeyde incenmesini düşünün. Taşı oluştran kum zerreciklerinin her biri bir gezegen, bir yıldız gibi. Oysa ki böbrekte bir taş. .

Ve bulunduğumuz doğayı sürekli kirlettiğimizi , betonlaştırdığımızı , doğanın dengeleri ile oynadığımızı da düşünürsek bizler hastalıklı üst hücreler miyiz?