İşimiz Gücümüz Bu

İnsan doğar, büyür, gelişir, yaşar ve bir şeyler bırakır, iz bırakır yada bırakamaz. Fakat eninde sonunda ölür. Peki anladık  ama nedir bu serüveni anlamlı ve değerli kılan? Herkes aynı hayatta fakat herkes aynı değerde mi? Altın var, çelik var. Kuyumcu var. Mühendis var. Altını mühendise, çeliği kuyumcuya teslim edenleri bir düşünün. Bir de sonuçları. Herkesin değeri ve yeri önemlidir. Martin Luther King dediği gibi:
Bir gün sizden bir şeyler yapmanızı istediklerinde öyle bir şey yapın ki kimse daha önce sizin gibi yapmış olmasın. Herkesin gittiği yoldan gidenler asla iz bırakamazlar. Fark yaratmak! İşte belki de türler ve çeşitlilik bu yüzden önemli. Her insan bir değerdir. Einstein dediği gibi her insan aslında dahidir. Her canlı bir başka özellikte değerlidir. Fakat siz bir balığı uçmasına yada bir kuşa suyun içinde derinlere dalmasına zorlarsanız hem balık hem de kuş anlamını yitirecektir.

Öyleyse herkesin yeri ayrı, değeri ayrıdır. Fakat kaybolan bir çok değer ve yetenek vardır. Bir çok dahi kimsesiz ve toplum dışına itilmiş olarak yaşar ve sessizce ölürler. Bunun sebebi ve sonucu diğer insanlardır. Toplum mühendisliği denilen olay aslında bu fark yaratacak insanları bulup, yetiştirmek ve insanlığa kazandırmaktır. Herkes Tesla olamaz. Tesla da asla bir Usain Bolt değildir. Ve ikisi de Gazi Yaşargil değildir. Hiçbiri asla bir Al Pacino yada Robert De Niro olamayacaklar. Ve başka Mustafa Kemal Atatürk olmayacaktır. Nazım Hikmet demedim daha. Yada bir Can Yücel gibi şairlere değinmedim. Herkes iyi çevirmen olabilir ancak kimse ''to be, or not to be'' çevirisini ''Bir ihtimal daha var, o da ölmek mi dersin'' diye çeviremez. Kimse bir sen değil, kimse bir daha gelmeyecek. Fakat daha iyiler ve daha başarılı insanlar gelecektir.

Türlerin devamı ve çeşitliliği budur. Daha iyiye doğru evrilmek. Ne en güçlü ne de en akıllı, sadece en iyi adapte olabilen tür yoluna devam edecektir diyen Charles Darwin demek istediği gibi.

Çıktığın yol, başladığın hayat, nereden geldiğin ile ilgili değildir. Ne olacağımız ve ne yapacağımız merak konusu. Elbet bitecek hayatta daha son sözünü söylemedi hiç kimse. 
''Aynası iştir kişinin, lafına bakılmaz. Aklının derecesi, belli olur şahsiyeti, görmek istersen bak eserlerine.'' diyen üstad Ziya Paşa gibi anlatamaz kimse.

Bu yol nereye gider bilinmez. Fakat nasıl gidilecekse bunu en iyi sen biliyorsun. Doğru yoldasın. Devam et. İşine bak işine. Özüne bak özüne.

Sevgiyle kalın.

Can Demircan