İsimsiz 1

Ağlıyor şiirlerim
Bahar akşamlarının serinliğinde
Sessizce.
Yürüdüğüm yollar ıslak.
Saçlarım Rüzgar Ana'nın
Savurduğu her yönde.
Ekmek derdine düşmüş
Ufacık kirli, simitçi çocuklar
"Akşam simidi bunlar" diyen sesleri gür.
"Boyayalım mı abla" diye bir ses usulca
Bir boyacı çocuk
Beri tarafta,
Boya sandığıyla kendi boyu
Aşağı yukarı eş.
Vapurun sis düdüğü
Denizin ortasından fon yaratmakta.
Kalabalık, kalabalık ki;
İtikleşiyorlar otobüs duraklarında
Bayılırım çingene, çiçekçi kızlara.
Sigara içerler telaşsız,
Kalçaları konuşurken uyumla sallanmakta.
Bir kedi ustaca geçer ana caddeyi
Ne araba, ne kedi yadırgamazlar birbirlerini.
Kalabalık bahar akşamlarında
Sevgililer mutlu, yasak,
Gizli saatlerini uzatmak için
Konuşurlar ayak üstü
"Bugün çok güzeldi"
Der utangaç kız.
"Seni seviyorum da ondan"
Der kırmak oğlan.
Balıkçılar kokularıyla birlikte,
Satarlar tuttukları balıklarını
Sallanan sandallarında
Yorgun vefakar vapur;
Kadıköy İskelesi'nde
Öbür sefer için sabırsız
Koşuştururlar insanlar
Kalabalık, kalabalık ki,
Benim izlediğimden habersiz.