İskilip siyaseti ile ilgili tespitler-II

Rahmetli Özal döneminde zamanın Milletvekili Mustafa Namlı ve Belediye Başkanı Mustafa Çalık güç birliği yaparak siyaset yapmış olsalardı bugün İskilip çok farklı yerlerde olurdu. Dünya görüşlerinin ve yaşam tarzlarının farklı olması İlçeye yapılacak hizmetlere engel olmamalıydı. İskilip-Tosya yolu gündeme geldiğinde yan yana gelip devlet programına aldırmaları gerekirdi. “Senin adın olacak.Benim adım olacak” zihniyeti ile maalesef Özallı yıllar İskilip aleyhine kayıp yıllar olmuştur. 

Aynı şekilde benim Akparti ilçe başkanlığı dönemimde de Özallı yıllarda ki siyasi çekişmenin farklı bir versiyonu hortlatılmıştı. Akparti de ki siyasi hayatımda her zaman İskilip patentli bir milletvekilinin olmayışının eksikliğini yaşadım. Benim dönemimde de maalesef teşkilat içerisinde ki bazı işbirilikçiler o günki milletvekilleri Muzaffer Külcü ve Murat Yıldırım’ın oyununa gelerek maalesef Akparti üst kurullarında kendilerine alternatif olma ihtimali yüksek olan Fehmi Yağlı’yı siyaseten gücünü kırmalarına vesile oldular. Şimdilerde bakıyorum da kimse Akparti nin ilçe başkanlığı için kulis de yapmıyor uğraşmıyor da. Halbu ki ne değişti. Aslında şimdi Fehmi Yağlı da yok siyaset sahnesinde. O günlerde Külcü’ye ve Yıldırım’a yakın olan ve her gün telefon görüşmeleri yapan işbirlikçiler şimdi daha kolay Akparti ilçe başkanlığını almak. İskilip’e ne kadar zarar verdiklerini acaba şimdilerde anladılar mı acaba? Merak ediyorum. Aslında O insanlarla selamlaştığımda seslerinden ve gözlerinden o pişmanlığı seziyorum ama İskilip kaybetti. Pişmanlık kaybedilen yılları geri getirmiyor ki. Neyse bu yıllar henüz taze yıllar biz tekrar eski yılların siyasi tahliline dönelim. 

İskilip rahmetli Abdurrahman Güler’den sonra güçlü siyasetçi profilini Abdulhaluk çay’la yakalamıştı. Aynı partide siyaset yapan partililer maalesef “dolmacı bakan” diye dedikodusunu yaparken; İskilip’te yaşamakta olan çağdaşı arkadaşları dahi savunamazken ; ben farklı bir partili olmama rağmen her zaman Sayın Çay’ın İskilip-Tosya yolunu devlet yatırım programına aldırmasını önemsemiş ve takdir etmişimdir. Hatta Bakanın İskilip’e gelişinde farklı parti başkanı olmama rağmen karşılamaya bende gitmiştim. Farz edelim ki hemşerimiz Sayın Çay İskilip’e başka hiçbir hizmet etmemiş olsa dahi sadece bu yolun devlet programına aldırması bence ilçesine yapmış olduğu en hayırlı hizmettir. Bu yolun Milletvekili konumu dahi devlet yatırım programına aldırmaya gücünün yetmeyeceğini az çok siyasetin içerisinde olan birisi olarak ben biliyorum. Sayın Çay’ın güçlü siyasi kimliği olmasaydı bu yolun programa girmesine imkan yoktu. Ama biz İskilipli’ler Abdulhaluk Hocayı siyasi mücadelesinde yalnız bıraktı. O insan İlçesine sahip çıkmıştı ama ilçesi ona sahip çıkmadı. Çıksa ne olacaktı? Siyaseten sonuca etki etmeyecekti ama İskilipli tarafını ortaya koymuş olacaktı. Aktif siyasetin içerisinde olan İskilipliler ilçe menfaatinden ve ülke menfaatinden önce parti menfaatini koruyup kollamada maalesef çok maharetliyiz. 

Siyasete giren hemşerilerimiz üzülerek ifade etmek istiyorum ki siyasi makam ve mevki elde etme veya kişisel bir beklentisinin cevap bulması karşılığında fırsatçılık yapıyorlar. Birileri fırın yıksa da ekmek kapsak anlayışı maalesef ilçe siyasetinde ki hakim zihniyet.