Issızlığın orta yerinde bir aşk

"Hayatımıza uğrayıp, birdenbire hayatımızın ta kendisi olan, tüm ıssız adamların anısına" der gibiydi Çağan Irmak.

Gözlerindeki mavi telaşın büyüsüne kapılıp... belkide buna gerekçe bulma çabasıyla, aslında sonu daha başından belli bir öykünün "belki de bu defa" diyerek dolu dizgin yaşanışına tanıklık ettiğimiz bir hikayeydi "Isısz Adam".

Çaresizce ıssızlığa mahkum oluşunu; bir yaşam tarzı gibi görstermeye çalıştığı maskesi ardından, çocuk gözlerle bakan küskün ıssız adam...

Sevgi iste(yeme)yişini ancak zaman zaman içe kapanış, zaman zamansa öfke dolu dışa vuruşlarla dile getirmek dışında kendini açamayan ıssız adam...

Kendini sevgisiz bırakarak cezalandırma yolundaki tutumunu hayat tarzı, hayat tarzını ise kaderi haline getirip, ardından da kuyruğu dik tutmak adına; sevgisiz yataklarda geçirdiği tüm geceler boyunca kendini aşık olamayacağına inandırmış olmanın acı ilacını yutarak uyuşturmayı yeğlemek zorunda kalmış olan, sözde bağımsız ıssız adam...

Kendi kırdığı kalemiyle, kendi infazının celadı olan ıssız adam...

Bile bile lades demenin tedirginliği ile yaşayıp asla teslim olmamakla, aniden kapısında bulduğu aşka gözleri kapalı koşmak arasında kalan Ada...

Issızlığın derinlerindeki bir adamın sevgilisi olmanın; her ne olursa olsun gizem dolu, gerilimi yüksek, belirsizliğinin tadını tarçınlı havuçlu kek eşliğinde yudumlamakla; küçük, stabil ama dengeli hayat döngüsünde yoluna devam etmek arasında tercihini çokta düşünmeden yapan Ada...

Aşk rüzgarının hayatının yelkenlerini doldurmasına karşı koymayacak kadar tutkulu, kadın Ada...

Aşkın kalp kırıklığı da olabileceğini bilebilecek kadar cesur, kalbinin kırılmasını göze alabilecek denli gözü kara, ıssız bir adama aşık olmanın bir parmak şıklamasıyla bambaşka bir hale gelebilecek bir sihir olduğuna inanmak istemeyecek kadar da, çocuk Ada...


Bir Ada, bir Alper...


Issızlığın orta yerinde bir Aşk: Bir Çağan Irmak filmi...


Sevgi ve ışıkla,
Ayna

261108