- Kategori
- Şiir
İstanbul ben olacak

İSTANBUL
İstanbul...
Ah ben şimdi sende olacaktım.
O kadar uzağım baksan bir.
Bir o kadar da yakınım yalnızlığın gibi.
O kadar yalnız, o kadar kalabalık.
Ah bir bilsen İstanbul.
Ne martılar geçer yüreğimin içinden.
Gemi sesleri,
Tren sesleri,
Otomobiller,
Tramvaylar..
Ah ben yine İstanbul oluyorum.
İstanbul nöbetim tutuyor.
Yıllar bir seni eskitemedi,
Bir de beni.
Gömülüp kedere Karacaahmet'te.
Göğe uçuyorum sanki Beyoğlu'nda.
Boğaz'da denizin altına,
Gömülüyorum.
Yüreğim sanki İstanbul.
Ben ve İstanbul.
Ama İstanbul kimin koynuna girmedi ki.
Her gece kimin kadehine şerefe demedi.
Ve ben istanbul gibi
Ve İstanbul ben gibi.
Ayaklarının dibine düşünce bedenim
Bir ruh gibi üstünde gezeceğim.
Hep İstanbul olacağım ben.
İstanbul ben olacak
İSTANBUL BEN OLACAK
Ah ben şimdi sende olacaktım.
O kadar uzağım baksan bir.
Bir o kadar da yakınım yalnızlığın gibi.
O kadar yalnız, o kadar kalabalık.
Ah bir bilsen İstanbul.
Ne martılar geçer yüreğimin içinden.
Gemi sesleri,
Tren sesleri,
Otomobiller,
Tramvaylar..
Ah ben yine İstanbul oluyorum.
İstanbul nöbetim tutuyor.
Yıllar bir seni eskitemedi,
Bir de beni.
Gömülüp kedere Karacaahmet'te.
Göğe uçuyorum sanki Beyoğlu'nda.
Boğaz'da denizin altına,
Gömülüyorum.
Yüreğim sanki İstanbul.
Ben ve İstanbul.
Ama İstanbul kimin koynuna girmedi ki.
Her gece kimin kadehine şerefe demedi.
Ve ben istanbul gibi
Ve İstanbul ben gibi.
Ayaklarının dibine düşünce bedenim
Bir ruh gibi üstünde gezeceğim.
Hep İstanbul olacağım ben.
İstanbul ben olacak
İSTANBUL BEN OLACAK