İstanbul

Bir güzel sarışının saçlarında savrulur İstanbul

Etrafa dağılır hüzün olur.

Limon ağacı kokusu yayılır Emirgan tepelerinden sahile

Diskodan Urfa ağzı ilahinin ritmi duyulur

Bir taze çift gelir gece yarısı çay bahçesine

Büyülü bir hülya olur.

Surlarında Boğaz’a karşı

Ceneviz Kalesinde oturursun

Anasına Uzak Asya’dan bir kız mektup yazar dalgın dalgın

Ayaklarından bir tanker akar ağır ağır Karadenize

Rumeli kavağından ikindi ezanı duyulur.

Boğaz vapurunu beklerken cebimde

kelimeler, gülümseyişler, belkiler, umutlar

biraz da deniz kokusu bulunur.

Bir deli esmer güzelin iç çekişi olur İstanbul

Ulaşılmaz ve kaçırılan bir fırsat gibi

Geçip giden suları köpürterek bir vapur olur.

Dağılır hatıralar

Unutulur isimler, hafızalardan yüzler kaybolur.

Kopar iplik, saçılır taneler, tespih bozulur,

Topla toplayabilirsen.

İçinden dersin “ardından seslen”

Haliçten, altını çizdiğin satırlar şiirlerden

“gelip koklarsın belki” diye hazırladığın güllerden,

Mahmutpaşadan, gezdiğin Çoban Çeşme Sokağından

zihnin yorulur.

Beklersin, beklersin...

Sonra birden rüya bozulur.

Mesut ÇETİNTAŞ

Bir İstanbul Dönüşü

22 Eylül 2003