- Kategori
- Şiir
İşte bu resmin

Yorgun Kalemim
Bu sabah yine bu resmine baktım,
Önce gözlerini izledim,
Saçların uzun bir yol
Gözlerinin ışığı sevgiye yol gösterir gibiydi,
Gülümseyerek baktığını fark ettim,
Utandım yine de
Öylece dur, hiç gitme dedim,
Gülen yüze özlemdi benimkisi
Tozlu çekmecelerde duran,
Geçmişten gelen resimleri sildim,
Yeniden bu gülen resmine baktım,
Kendimi buldum,
Resmine baktım uzun uzun,
Sıra dağlar yokmuş gibi arada,
Bir solukta sabahı ettim,
İnsan dediğin senin gibi gülmeli
Bırak ta aksın zaman seninle
Hayat; yaşamayı,
Mutluluk; gülümsemeyi,
Sevgi; hak etmeyi,
Vefa; hatırlamayı,
Dostluk; paylaşmayı bilen için vardır...
Yorgun Kalemim